کودکان تنها و منزوی (فایل شماره یک)
زمان مطالعه: 1 دقیقه
صحبتهای سرکار خانم دکتر زهرا امیرآتشانی مدیر مرکز پرورش ذهن فرزام.
اگر یک کودک تنها دیدید چه بازخورد ذهنی دارید؟ فکر میکنید به چه دلیل است؟
گاهی تنهایی کودکان به خاطر خودشان است و گاهی به خاطر دیگران است. یعنی کودکان ما ممکن است منزوی باشند.
یکی از دلایل این است که کودک خودش رفتارش آنقدر منفی است که دیگران حاضر نیستند با او دوست شوند. مثل کودکانی که دچار بیش فعالی هستند یا دچار اختلال سلوک هستند.
اینها برای یادگیری خود مدیریتی و روابط اجتماعی خوب، حتماً باید با کمک یک متخصص و روان شناس وضعیت را بهتر کنند.
یک دستهی دیگران از کودکان هستند که از والدین خود یاد میگیرند، یعنی والدین اینها معمولاً آدمهایی هستند که تنها هستند و روابط اجتماعی را دوست ندارند و فرزندانشان هم یاد میگیرند.
نکتهی بعدی این است که، به هیچ وجه تحقیر، توهین، سرزنش کردن را نداشته باشیم. ما متاسفانه زمانی که فرزندمان مهارتی را ندارد. به جای اینکه از طریق درست این مهارت را به او آموزش دهیم، میآییم از تحقیر استفاده میکنیم. در صورتی که وضعیت را بدتر میکنیم.
سرکوب نکنیم خواستههای فرزندانمان را و مسئولیتهای اجتماعی به فرزندانمان بدهیم. اگر میخواهیم کرایه تاکسی بدهیم کنار بایستیم تا فرزندمان بدهد.
ادامه این مطلب را در کودکان تنها و منزوی (فایل شماره 2) بخوانید.
سرفصلهای این مقاله
دیدگاهتان را بنویسید