والد کامل، والد کافی
زمان مطالعه: 5 دقیقه
پرسش مجری: این روزها والدین تمام تلاششان را میکنند، با هر درآمدی که دارند، سعی میکنند که همه چیز را برای کودکانشان فراهم کنند و کودکان کم و کسری نداشته باشند.
پدر و مادرهایی که یکی دو تا شیفت اضافه هم برمیدارند. ما میدانیم که در پس این ماجرا خلاهایی هم وجود دارد. پس به نظر میرسد اول از همه ما باید یک تعریفی از اینکه ما والد کافی باشیم یا کامل داشته باشیم.
بعد برویم سراغ موضوعات دیگر که اگر بخواهیم خیلی تلاش کنیم و تک بعدی به این قضیه بپردازیم با چه خلاهایی فرزندمان مواجه خواهند شد.
پاسخ دکتر امیرآتشانی: در رابطه با والدین کامل اگر ما به عنوان یک فرد با یک رویکرد کمالگرایی بخواهیم به این نگاه کنیم میتواند دردسر آفرین باشد هم برای والد هم برای کودک. بحث این است که اگر ما به اندازهی کافی خوب باشیم، کفایت میکند برای زندگی فرزندانمان.
سرفصلهای این مقاله
- کامل بودن گاهی دردسر آفرین است.
- باید به کودکمان این زمان و موقعیت را بدهیم که حل مشکل را تجربه کند.
- کودکتان را مداوم تشویق کنید.
- کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
- فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان (نسخه چاپی)
- بازی پدیدهای شگفت انگیز (نسخه چاپی)
- راهکارهای ایجاد تفکر منطقی در کودک (نسخه pdf)
- باهوش خوشرو (نسخه pdf)
- باهوش خوشاخلاق (نسخه چاپی)
کامل بودن گاهی دردسر آفرین است.
ما زمانی که فرزندمان به دنیا میآید تا 6 ماهگی همیشه مراقبش هستیم. یک لحظه هم از او غافل نمیشویم و خودمان را وقف او خواهیم کرد.
بعد از شش ماهگی ما این روال را بخواهیم ادامه بدهیم و کامل کامل تمام وقتمان را در اختیار فرزندمان قرار دهیم، اینجا یک خلا ایجاد میشود، هم برای خودمان هم برای فرزندمان. ما از نظر وقت، فکر و خواستههای کودک را در نظر میگیریم و این یک تعریف از والد کامل است.
مادر کامل مثل وقتی که کودک 6 ماهه است یا وقتی که کودک 10 ساله هم هست به همان صورت مراقب او است. اصلاً اجازه نمیدهد کودک مشکل و خواستهاش را متوجه شود. قبل از اینکه گرسنه شود غذا را داده، قبل از اینکه کودک خواستهای داشته باشد، برآورده میشود.
اصلاً اجازه نمیدهد زمانی که کودکش با کودک دیگری درگیر میشود، از خودش دفاع کند.
باید به کودکمان این زمان و موقعیت را بدهیم که حل مشکل را تجربه کند.
مادری که تحت هر شرایطی وارد این قضیه میشود و از فرزندش دفاع میکند، یاد نمیدهد به کودک که مشکل را حل کند. و این کلی به ضرر کودک است. در این شرایط کودک به شدت به والد وابسته میشود.
معمولاً والدینی که در سنین بعد از 6 ماهگی همین وضعیت را دارند و میخواهند تمام و کمال والد باشند، معمولاً خودشان از اضطراب رنج میبرند. اضطراب شدید باعث میشود که اجازهی کشف دنیا را به کودکشان نمیدهند.
وقتی برای تنها بودن به کودک نمیدهند و این کودک احساس میکند که اگر مادر باشد با هیچ خطری مواجه نمیشود و درست است چون هیچ تجربهای از این قضیه ندارد و مادر اجازه نداده است که هیچ تجربهای داشته باشد.
مادر مداوم نقش پلیس و مراقبتهای مختلف را دارد. و هر شغلی را بخواهیم مادر در کنار کودک بازی میکند و یکسره دارد به فرزندش خدمات میدهد.
متأسفانه این مادرها اصلاً آرامش ندارند و مداوم میخواهند ایده آل باشند. ما به هیچ وجه چنین کاری را پیشنهاد نمیدهیم. چون هم به ضرر مادر و هم به ضرر فرزند است. ما توصیه میکنیم به مادرها که به اندازهی کافی خوب باشند و همهی ما انسان هستیم و نیازی نیست که یک ابر قهرمان باشیم. ما قرار است که یک انسان معمولی باشیم و بیقید و شرط کودک را دوست داشته باشیم.
کودکی لوس میشود که در کنار این عشق و محبت و صمیمیتی که ما به کودک میدهیم، هیچ کنترل و نظارت و قانونمندی نباشد. شما وقتی در کنار این عشق و محبت، قانونمندی هم داشته باشید، آن گاه شما والد مقتدر هستید و فرزند سالم و موفقی را تربیت کردهاید.
کودکتان را مداوم تشویق کنید.
مداوم اگر کار اشتباهی کرد از محرومیت از نگاه استفاده کنید. قرار است که کودک شما دنیا را تجربه کند و نیاز است که گاهی ما رفتاری کنیم که کودکمان بداند کاری که انجام داده است، درست نیست.
یک وقتهایی لازم است که خواستههای کودک را نادیده بگیریم. قرار نیست که فرزندمان هر چیزی که خواست، ما خواستهی خودمان یا همسرمان را زیر پا بگذاریم. نمیگوییم که اصلاً به خواستههایش توجه نکنید. هر چیزی تعادلش خوب است.
گاهی هم باید به خواستههای کودک توجه نکنیم. خودمان را به عنوان والد باید در نظر بگیریم و مثلاً برای تفریح، کل خانواده را در نظر بگیریم و حتماً باید به تفریح اختصاصی خودمان هم توجه کنیم.
پرسش مجری: کدام والدین کودکان بهتری تربیت میکنند؟ والدین کافی یا والدین کامل؟
والدین کافی کودکانی با آیندهی طلایی تربیت میکنند یا والدین کامل؟
پاسخ دکتر امیرآتشانی: والدین کافی میتوانند کودکان بهتری را بار بیاورند. ما چهار دسته والدی که، از نظر گرمی و صمیمیت داریم. هر چه قدر گرمی و صمیمیت بالاتر برود بهتر است و در کنارش قانونمندی و نظارت را نیاز داریم.
اگر شما والد کافی باشید و اجازه دهید کودکانتان هم تجربهای داشته باشند، در تعریف والدین کافی و والدین کامل مثلاً ما 15 ماهگی کودک میتواند خودش غذا بخورد. اگر ما میبینم که کودک ۳ ساله است و مادر غذا میگذارد دهانش و دلیل این است که نه خودش نمیتواند، مادر تلاش کرده که کامل باشد ولی با این تلاشش لطمه زده به کودک و به مشکل برخوردند.
کسانی که با کودک، کارهایشان را انجام میدهند، بهترین نوع والدین هستند.
هرچه قدر ما ایجاد فضای تجربه را برای فرزندمان داشته باشیم، زندگی موفق تری برای آنها شکل میدهیم.
دیدگاهتان را بنویسید