نوجوانان و بازیهای رایانهای
زمان مطالعه: 3 دقیقه
پرسش مجری: علت گرایش نوجوانان به بازیهای رایانهای چیست و به چه علت عاشقانه در این فضا غرق میشوند؟
پاسخ خانم مهدوی تبار: دقیقاً دو نکتهی مهم که در ساخت این بازیها اتفاق میافتد این است که بازیها را طوری میسازند که در یک سطح عمیقی فرد و حتی بزرگسال را درگیر میکند و دنیای خیالی و واقعی را خیلی به هم شبیه کرده است.
این شباهت گاهی باعث میشود که حتی احساس نکنند که از افراد اطرافشان دور هستند. و فکر میکنند در کنار پدر و مادر خود نشستهاند ولی در یک دنیای دیگر مشغول هستند.
و یک نکتهی دیگر در مورد این بازیها این است که یک رابطهای را بین خودش و آن بازی برقرار کرده است. و این مسئله را حواسشان نیست که در حال شخصیسازی وقایع داخل بازی هم هستند.
سرفصلهای این مقاله
- آثار مثبتی هم میتواند داشته باشد:
- ولی آثار منفی آن شدتش خیلی بالاتر بوده است:
- بعد منفی که این بازیها دارند بخش خشونت و پرخاشگری است.
- ما توصیه میکنیم که کارتون و فیلمها متناسب با سن کودک باشد.
- برای آشنایی با بازیهای مناسب کودکان میتوانید کتاب زیر را تهیه نمایید:
- بازی پدیدهای شگفت انگیز (نسخه چاپی)
- بازی پدیدهای شگفت انگیز (نسخه pdf)
آثار مثبتی هم میتواند داشته باشد:
کودک یا نوجوان ما چون درگیر این بازی است، دارد یک مهارتی را یاد میگیرد که چگونه یک مسئله را حل کند و به هدفمندی برسد.
تصمیمگیری اتفاق میافتد.
خلاقیت اتفاق میافتد.
در برخی از نوجوانان مشاهده شده است که هماهنگی دست و مغز اتفاق افتاده است.
ولی آثار منفی آن شدتش خیلی بالاتر بوده است:
آسیبی که میزند و پرخاشگری که بوده است.
اینکه برای رسیدن به هدفم باید هجوم بیرم و در زندگی واقعی هم میبینیم که چنین رفتارهایی را با همسن و سالان و والدین خود داشته باشند.
یا در برخی از نوجوانان، تنبلی ذهن ایجاد میکند. افت تحصیلی و یا دور شدن از والدین به علت مشغولیت زیاد ایجاد میشود و باعث شده است که تنهایی را انتخاب کنند.
ارتباط اجتماعی از بین میرود.
پرسش مجری: شایعترین معایب و مضرات این بازیها چه چیزی است؟
پاسخ خانم مهدوی تبار: شاید بگوییم حل مسئله. شاخصترین ویژگی این بازیها، میتواند حل مسئله باشد.
بعد منفی که این بازیها دارند بخش خشونت و پرخاشگری است.
به عنوان یک پدر و یا مادر، آن ارتباط اولیه را سعی کنیم به عنوان یک دوست بین خودمان و فرزندمان ایجاد کنیم. و اشتیاقی که در ما ببینند که دوست داریم این بازی را یاد بگیریم.
جملههایی را در حین بازی به فرزندشان انتقال دهند. انگار اسرار میآورد وقتی که ما میخواهیم به کودکمان بگوییم این کار را نکند. مغز به سمتی هدایت میشود که «من حتماً بروم ببینم که این چه چیز است که من منع شدم و برم ببینم».
ما میگوییم که فرزندمان را آگاه کنیم. افزایش آگاهی و شناخت بیشتر حتی وقتی که در این مسیر باشند، آسیبهای کمتری را برای آنها به وجود میآورد.
مهم این است که «چه نوع بازی» و «چه اهدافی دارد» را انتخاب کنیم.
در زمان کودکی ما میگوییم که والدین باید یک برنامه و زمانبندی برای بازی کودک داشته باشند که قانونمندی به وجود بیاید.
برای دیدن تلویزیون ما میتوانیم سه ساعت را برای کودک در نظر بگیریم. اما بازیهای کامپیوتری یک ساعت و نهایت دو ساعت و ممتد نباید باشد و در زمان مشخص باید انجام بشود.
ولی مشکل اصلی والدین این است که شاید این آگاهی را ندارند که زمان خالی کودک چگونه باید پر شود که به سمت این بازیها نرود.
ما توصیه میکنیم که کارتون و فیلمها متناسب با سن کودک باشد.
کودکان را باید با زمانبندی، برنامهریزی و قانونمندی مشغول کرد.
نوجوانان را باید به صورت دوستانه و صمیمی شدن در زمانهای مختلف مشغول کرد تا بتوانیم آنها را هدایت کنیم و گرنه دچار آسیب میشوند.
پرسش مجری: تأثیر این بازیها بر بلوغ جنسی چگونه است؟
پاسخ خانم مهدوی تبار: طبیعتاً بیتأثیر نیست. بچهها در این بازیها، صحنههای را مشاهده میکنند که شاید در دنیای واقعی آن را مشاهده نکنند.
در ذهن نوجوان در بخش «تخیل»، دائماً یک سری سوالات پیش میآید که چرا این اتفاقها در دنیای واقعی پیش نمیآید یا میتوانم در دنیای واقعی آن را به وجود بیاورم.
چون در حال الگوپذیری از این سرگرمیها و فیلمها هستند و درگیر آن هستند. و فکر میکنند این سوالات را پاسخگو باشند. و ما همیشه توصیه میکنیم که اگر والدین این سوالات را پاسخگو باشند، به مراتب آسیبها کمتر است تا از همسالان بپرسند.
دیدگاهتان را بنویسید