تأثیر فرزندآوری در خانواده
زمان مطالعه: 5 دقیقه
صحبتهای سرکار خانم دکتر زهرا امیرآتشانی در برنامه صوتی از رادیو ایران.
یکی از مباحثی که خیلی مهم است به آن بپردازیم با توجه به اینکه بعضی از زوجهای جوانمان احساس میکنند که، بچه نداشته باشند رابطهی آنها قشنگتر است و فکر میکنند چرا یک نفر باید بیاید و عشقشان را بین او و همسر تقسیم کنند.
پرسش مجری: تولد فرزند اصولاً چه تأثیری بر رفتار والدین دارد؟
پاسخ دکتر امیرآتشانی: واقعیت این است که ما در روند رشد انسان، نقش مختلفی را مورد ارزیابی قرار میدهیم. یکی از این نقشها، نقش اجتماعی فرد است.
سرفصلهای این مقاله
- در نقش اجتماعی فرد بحث تشکیل خانواده و والد شدن یکی از مقولههایی است که باید به آن پرداخته
- شود.
- برای اینکه ما بخواهیم فرزند بیاوریم چه چیزهایی را باید به آن فکر کنیم که مهم است؟
- حالا نکتهی اساسی این است که حتماً باید در تربیت فرزندمان هم پدر و مادر هماهنگ با هم باشند.
- ما بدون اینکه بخواهیم رشد مهارتها را در فرزندانمان سختگیری کنیم، در یک خانوادهای که تعداد جمعیت
- زیاد باشد ناخودآگاه خودش یاد میگیرد.
- کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
- فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان(نسخه چاپی)
- بازی پدیدهای شگفت انگیز(نسخه چاپی)
- راهکارهای ایجاد تفکر منطقی در کودک(نسخه pdf)
- باهوش خوشرو(نسخه pdf)
- باهوش خوشاخلاق(نسخه چاپی)
در نقش اجتماعی فرد بحث تشکیل خانواده و والد شدن یکی از مقولههایی است که باید به آن پرداخته
شود.
نقش بسیار مهمی است و برای تمام انسانها که به صورت طبیعی زندگی میکنند این مقوله، مقولهی مهمی است.
از افراد پرسیده شده که تمایل برای پدر و مادر شدن باعث میشود که شما فرزنددار بشوید؟ ۹۰/۷% موافق بودند به خاطر اینکه پدر و مادر باشند و با فرزندآوری موافق بودند. یک مرحله از تکامل را طی کند، لذت میبرد از این مقوله یعنی جدای از اینکه فرزندآوری میتواند تأثیرات مختلفی بر زندگی ما داشته باشد.
وقتی که انسان به ۲۰ سالگی میرسد در اصل کمال رشد بدنی، تواناییهای شناختی، زبانی و اجتماعی از کیفیت بالایی برخوردار است. این سنین که این رشدها به ثبات رسیده است میخواهیم یک انسجامی به هویت فرد بدهیم و از الآن فرد آمادهی پذیرش نقش مهم والدگری میشود.
نمیگویم که در سن ۲۰ سالگی بچهها ازدواج کنند ولی اگر این کار را انجام دهند خوب است. از این سن آماده هستند برای یک همچنین موردی که قاعدتاً انتخاب شغل و ازدواج میتواند از مواردی باشد که تصمیمگیریهای مهم زندگی یک انسان بالغ است.
در این مسیر رشد فرد قاعدتاً والد شدن برای او خیلی ارزشمند است و میتواند خیلی کمک کند به رشد شخصیت فرد، اما برای اینکه این قضیه درست پیش برود، ما خیلی از محاسن و معایب را در این حوزه داریم. ولی ما اینجا نشستیم که آن معایب را نگذاریم در زندگیمان رخ دهد. و به دنبال محاسن این قضیه باشیم.
برای اینکه ما بخواهیم فرزند بیاوریم چه چیزهایی را باید به آن فکر کنیم که مهم است؟
جدا از مباحث اقتصادی، چون مباحث اقتصادی یکی از مواردی است که خیلی به آن پرداخته شده و ما قصد نداریم راجع به آن صحبت کنیم. واقعیت این است که مسئلهی مهمی است ولی مسئلهای نیست که در حوزهی روانشناسی من بخواهم صحبت کنم. این موضوع به مباحث جامعهشناسی برمیگردد.
چیزهایی که ما از والدین میخواهیم یا از دو فردی که ازدواج میکنند و قرار است فرزند بیاورند یا تمایل هنوز پیدا نکردند. میگوییم که اگر چند گام را درست بردارند خیلی میتواند فرزند در زندگی آنها اثرات مثبتی داشته باشد.
ولی اگر اینها مثل بهبود شخصیت خودشان، گذشتشان بیشتر میشود، صبوری بیشتر میشود، مسئولیتپذیری بیشتر میشود. یاد میگیرند کمک کردن به دیگران را، ولی اینها یک دستهبندی کلی دارد که باید به آن توجه کنیم.
نکتهی اول این است که خود زن و شوهر باید در مورد فرزندپروری والدینشان صحبت کنند که اینها چه طوری بزرگ شدند. نحوهی رشدشان چه طوری بوده و نکتهی بعد حتماً بهتر است که شخصیت همدیگر را درک کنند. برای اینکه بتوانیم فرزندی بیاوریم که هم فرزندمان زندگی مناسبی داشته باشد و هم اینکه خودمان لذت ببریم از این مقوله بسیار بحث مهمی است که شخصیت هم را درک کنیم.
حتماً باید زن و شوهر روحیهای مشارکت را در خودشان تقویت کنند. برای اینکه یک فرزندپروری موفق داشته باشند، برای هم تجربههای مثبت دوران کودکی خود را بگویند. ارتباطشان با والدینشان را بگویند.
یکی از مشکلاتی که ما الآن با آن مواجه هستیم این است که یکی از والدین تمایل زیاد دارد به فرزندآوری و یکی دیگر تمایل ندارد.
ما توصیه میکنیم که اگر یکی از عزیزان متمایل بود به فرزند داشتن حتماً باید بتواند با طرف مقابل صحبت کند و او را متقاعد کند. که این فرایند، فرایند طبیعی زندگی است و میتواند اثرات مثبتی در زندگی ما داشته باشد.
برای همین بیان تجربههای مثبت کودکی میتواند خیلی تأثیر مثبتی در افراد داشته باشد. و آن حس مادر-فرزندی که خودشان در کودکی تجربه کردند را حالا آماده باشند برای اینکه با فرزند خودشان داشته باشند و یا پدر-فرزندی.
حالا نکتهی اساسی این است که حتماً باید در تربیت فرزندمان هم پدر و مادر هماهنگ با هم باشند.
اگر این صحبتها از قبل انجام شود قطعاً خیلی راحتتر میتوانند تربیت فرزندشان را داشته باشند.
افراد جامعهی ما یک دسته هستند که با فرزندآوری موافق هستند. عرض کردم 90/7% افراد دوست دارند که فرزند بیاورند. پدر و مادر بودن برایشان مهم است. و لذت بسیار زیادی را در زندگی ایجاد میکند. انسان حس تکامل میکند. اینکه بگویید من مادر فرزندانی هستم، یک حس قشنگ و قابل احترامی است.
و 72% افراد فکر میکنند که فرزندانی که الآن دارند کافی است. ولی ممکن است فرد یک فرزند داشته باشد و ممکن است دو تا سه فرزند داشته باشد و نکتهی جالب در تحقیقات این بود که افرادی که فرزند پسر داشتند فاصلهی سنیشان با فرزند دوم بیشتر میشد. انگار دیرتر رضایت پیدا میکردند که فرزند داشته باشند.
نکتهی مهم دیگر این است که علاقه داشتن به خانوادهای پرجمعیت میتواند به افراد کمک کند برای اینکه حس مشارکت، بحث کمک کردن به یکدیگر و بحث کار تیمی.
در آموزش و پرورش قرن ۲۱ ما یک مقولهای داریم به اسم 4C که شامل چهار مهارت است. و میگوییم انسانی که میخواهد در قرن ۲۱ باشد باید این چهار مهارت را داشته باشد.
جالب است بدانید در خانوادههایی که بچه هست و تعداد فرزندان زیاد است. کار تیمی و کار مشارکتی و ارتباطات مؤثر خیلی بیشتر شکل میگیرد.
ما بدون اینکه بخواهیم رشد مهارتها را در فرزندانمان سختگیری کنیم، در یک خانوادهای که تعداد جمعیت
زیاد باشد ناخودآگاه خودش یاد میگیرد.
پرسش مجری: شاید به همین دلیل است که فرزندانی که در خانوادهی پرجمعیت زندگی میکنند، روابط اجتماعی قویتری دارند و راحتتر با محیط اجتماعی خود ارتباط میگیرند.
پاسخ دکتر امیرآتشانی: بله میتواند تأثیر بسیار زیادی داشته باشد. یک نکتهی اساسی که شما فرمودید راحتتر با محیط ارتباط میگیرند. یا میتوانیم بگویم که انعطافپذیرتر هستند. وقتی که فردی در محیط خانواده از کودکی با چند تا خواهر و برادر بزرگ شده است. و قاعدتاً خانوادهای بودند که در کارهای مختلف با هم ارتباط داشتند، انعطافپذیرتر هستند.
فرزندآوری خیلی از مشکلات روحی را کاهش میدهد و میتواند انگیزشی باشد برای کار بهتر. و یک وقتهایی هم ایدههای قشنگی به ذهن انسان میرسد.
در بحث فرزندآوری همسران با هم تعامل داشته باشند خیلی راحتتر میتوانند تصمیم بگیرند.
دیدگاهتان را بنویسید