سبکهای ارتباطی والدین با کودکان
سرفصلهای این مقاله
زمان مطالعه: 4 دقیقه
صحبتهای سرکار خانم دکتر زهرا امیرآتشانی مدیر مرکز پرورش ذهن فرزام.
امروز میخواهیم در مورد انواع ارتباط والدین با کودکان صحبت کنیم و ما دستهبندیهای مختلفی در مورد ارتباط والدین با کودکان داریم.
امروز سه نوع دستهبندی را مطرح میکنیم:
دستهی اول والدینی که ارتباطشان با کودکان از نوع For هست.
این نوع والدین افرادی هستند که کل زندگی خود را برای فرزندشان میگذارند. برای فرزندانشان تلاش میکنند. با بودجهای که دارند برای فرزندانشان لباس تهیه میکنند، بهترین غذا را تهیه میکنند، بچه را بهترین مدرسه میفرستند و بهترین کلاس را برای او در نظر میگیرند.
مداوم دارند برای فرزندشان کار میکنند ولی با بچه خود نیستند. با بچه بازی نمیکنند، ولی برای بچه اسباببازیهای گرانی تهیه میکنند.
دستهی دوم خانوادهی About هستند.
این نوع ارتباط بین والدین با کودکان ارتباطی است که والدین دارند مداوم دربارهی بچه خود فکر میکنند.
یعنی بچه اگر چیزی را بخواهد در زمانی که والدین For هستند، سریع برایش خریداری میکنند. ولی والدینی که نوع ارتباطشان About است، یک همچنین کاری را نمیکنند. اگر فیلمی را بچه میخواهد اول در مورد آن تحقیق میکنند، ببیند آن فیلم واقعاً مناسب فرزندشان هست یا خیر و آن وقت خریداری میکنند.
برای غذا، برای پوشاک حتی پوشاکی که کمتر پلاستیک داشته باشد و از این دست موارد را بسیار توجه میکنند. برای بچه خود تلاش میکنند و دربارهی بچهی خود حسابی فکر میکنند.
دستهی سوم والدین که ارزشمندترین والد به حساب میآیند، خانوادهای هستند که مدل With هستند.
در این نوع ارتباط والدین با کودکان، آنها مداوم با بچهی خود هستند. اگر فیلم را فرزندشان میخواهد، اول بررسی میکنند ببیند فیلم خوبی هست یا نه و بعد فیلم را میخرند. ولی با بچه مینشینند و فیلم را نگاه میکنند. یعنی اینگونه نیست که بچه تنهایی فیلم را ببیند و فرزندمان کاری به کار ما نداشته باشد.
این دسته حتی اگر در آشپزخانه دارند آشپزی میکنند، با بچهی خود هستند یا بچه در کنارشان دارد بازی میکند و تکالیف خودش را انجام میدهد. یا اینکه در حوزهی آشپزی کمک میکند. مثلاً مادر دارد آشپزی میکند و بچه سالاد را تزیین میکند.
در سن کودکی نمیخواهیم که فرزندمان از چاقو استفاده کند، ولی مادر میتواند چیزهای مختلفی که میخواهد در سالاد استفاده کند را کنار بچه قرار بدهد و بچه آن را تزیین کند. بچه در هر سنی حتی 3 سالگی هم میتواند این کار را انجام بدهد.
پدر مادرانی که نوع ارتباطشان با فرزندشان With است، در زمان نوجوانی کمترین مشکلات را دارند. برای اینکه فرزندان اینها کودک بودن را حس کردند و لمس کردند.
ولی متأسفانه والدین دستهی اول و دوم (ارتباط والدین با کودکان با سبک For و About) با اینکه زمان بسیار زیادی را برای رشد فرزندشان میگذارند و وقتی از آنها سوال میکنیم میگویند ما کل زندگیمان را وقف فرزندمان کردیم و مداوم داریم به فرزندمان فکر میکنیم، ولی این حس را به کودک ندادند.
وقتی کودک به سن نوجوانی میرسد، حسش این است که والدین او کاری برایش نکردند و ارتباط صمیمانهای وجود ندارد و در کنارش والدین فکر میکند این بچهی قدرنشناسی است و آنها خیلی برایش زحمت کشیدند.
بهترین مدرسه گذاشتن، ارزشمند است ولی این چیزی نیست که فرزند شما در نوجوانی متوجه آن بشود. متأسفانه بعضی از والدین توقعیهایی از کودکشان دارند که واقعاً فرزندانشان امکان این را ندارند که آن توقعها را پاسخگو باشند.
دیدگاهتان را بنویسید