سخن گفتن هنگام حل تعارضهای بین فردی – مهارتهای زندگی
زمان مطالعه: 2 دقیقه
در مواقع بروز تعارض و هنگامی که پیام ما جنبهی انتقادی یا اعتراض یا ابراز خشم دارد، ظرافت بیشتری برای انتقال پیام ضروری است تا ضمن حفظ قاطعیت لازم، در جهت حل تعارض و کاهش تنش گام برداریم:
وقتی از رفتاری رنجیده هستیم، بهتر است صراحتاً به آن اشاره کنیم و از برچسب زدن یا توهین بپرهیزیم.
به عنوان مثال دوستمان برای صرف ناهار با نیم ساعت تأخیر سر قرار آمده است. به جای اینکه بگوییم: تو خیلی بیملاحظه و بیخیالی، همیشه دیر میآیی. میتوانیم بگوییم: قرار بود ساعت ۱۲ یکدیگر را ببینیم، الآن دوازده و نیم است.
عبارت اول لحنی توهینآمیز دارد و مخاطب را در موضع تدافعی قرار میدهد. در حالی که عبارت دوم به واقعیتی اشاره میکند که باعث ناراحتی ما شده است و فرصت ارائهی توضیح را در اختیار طرف مقابل قرار میدهد.
اگر به پیامدهای رفتار اشاره میکنیم، آن را بزرگ نمایی نکنیم. در مثال فوق به جای اینکه بگوییم: دیگر ناهار بی ناهار، با این کار تمام روزم خراب شد. میتوان گفت: وقتی برای ناهار ندارم چون باید ساعت 1 سر کار باشم.
از ضمیر (من) استفاده کنیم. اگر جمله را با (تو) شروع کنیم، حالت قضاوتگر پیدا میکنیم و فرد را در موقعیت تدافعی قرار میدهیم. در حالی که وقتی با (من) شروع میکنیم، تأکید بیشتر بر احساس خود داریم و جنبهی قضاوتی و سرزنشی کمتری خواهد داشت.
در مثال قبل به جای اینکه بگوییم: تو باید این رفتارت را ترک کنی. میتوانیم از عبارت «من دوست دارم این اتفاق تکرار نشود» استفاده کنیم.
سرفصلهای این مقاله
یک فرمول مناسب برای خلاصه کردن مطالب فوق به قرار زیر خواهد بود:
و احساس میکنم (توصیف احساسمان) وقتی تو (اشاره به رفتار او)، چون (اشاره به نتیجهی رفتار او).
طبق فرمول فوق در مثال قبل عبارت میتواند به صورت زیر باشد:
من عصبانی میشوم وقتی تو دیر میآیی چون برنامههایم به هم میریزد.
در یک مکالمه به منظور حل تعارض، میتوانیم در ادامهی فرمول فوق، خواستهی خود را در جهت حل مشکل به طور مؤدبانه و محترمانه طرح کنیم. مثلاً در ادامهی جملهی فوق میتوان اضافه کرد: دوست دارم وقتی قرار داریم سر موقع بیایی یا اگر مشکلی پیش آمد به من اطلاع دهی.
دیدگاهتان را بنویسید