استقلال کودکان
زمان مطالعه: 5 دقیقه
پرسش مجری: امروز میخواهیم این موضوع را بررسی کنیم که چه کار کنیم که کودکان استقلال داشته باشند؟ و از چه سنی باید این استقلال معنا پیدا کند؟
و اینکه از نوجوانی به بعد، انگار مستقل نبودن در بزرگسالی، ریشه در کودکی دارد؟
پاسخ دکتر امیرآتشانی: کاملا درست است. در 1 تا 2 سالگی کودکان کارهایی را بروز میدهند که نشانهی تمایلشان به استقلال هست و دوست دارند کارهایشان را خودشان انجام دهند.
زمانی که وابستگی و دلبستگی به یک فرد به صورت اشتباه تعریف شود، منجر به مشکلاتی در استقلال کودک میشود.
دلبستگی احساسی است که کودک با فرد دیگری میتواند شکل دهد. یک پیوند هیجانی است که بیشتر کودکان دوست دارند.
سرفصلهای این مقاله
- تماس فیزیکی، لمس کردن، لبخند زدن، گوش دادن و صحبت کردن نمودهای دلبستگی است.
- استقلال کودک در خواب بعد از 2 سالگی باید دارای فرایند مشخصی باشد:
- چهار عاملی که تاثیرگذار است و باعث مشکل در غذا خوردن کودک میشود:
- کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
- مجموعه پرورش ذهن کودک (هفت جلدی) [نسخه چاپی]
- پرورش کودک با سواد اجتماعی (نسخه pdf)
- بازی پدیدهای شگفت انگیز (نسخه چاپی)
- فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان (نسخه pdf)
تماس فیزیکی، لمس کردن، لبخند زدن، گوش دادن و صحبت کردن نمودهای دلبستگی است.
اگر این دلبستگی به درستی شکل نگیرد و کودک احساس امنیت نداشته باشد، میتواند یک وابستگی بیش از حد در کودک نسبت به مادر و یا یکی از نزدیکان ایجاد کند.
والدینی که خودشان مضطراب و افسرده هستند، منجر میشوند که فرزندانشان وابسته باشند و استقلال نداشته باشند.
از نظر علمی کودک ۱۵ ماهه باید بتواند قاشق در دست بگیرد و شروع به غذا خوردن کند و کودکی که ۱۸ ماهه میشود، ما انتظار داریم که با چنگال بتواند یک تکه از غذا را بلند کند و در دهانش بگذارد.
از زمان ۱۵ ماهگی تا 3 سالگی کودک، مادر باید مقدار غذایی که خودشان به کودک میدهند را کم و کمتر کنند. بعد از 3 سالگی کودک باید توانایی داشته باشد که کامل غذا را خودش میل کند.
وقتی ما در حالت عادی سه وعده غذا میخوریم، برای کودکان شش وعده غذا بگذاریم و مقداری غذاها را تزیین کنیم و شاید برای آماده سازی غذا، وقتی کودک کمک کننده است، کیل بیشتری داشته باشد. غذاهای نیمه جامد راحتتر میتوانند بخورند.
پرسش مجری: اگر ما اجازه به کودکان برای انجام کارهای شخصی خودشان را بدهیم، آیا به کودک لطف کردیم و یا به کودک صدمه میزنیم؟
پاسخ دکتر امیرآتشانی: اگر در شرایط عادی باشد و ما باعث بشویم، این استقلالی که کودک باید داشته باشد به وابستگی ناایمن تبدیل شود در اینجا ما داریم ظلم میکنیم به کودک ولی به یک نکته باید توجه کنیم که شرایط هر کودک متقاوت است.
استقلال کودک در خواب بعد از 2 سالگی باید دارای فرایند مشخصی باشد:
کودک باید سر ساعت مشخصی برای خواب برود.
حتما باید یک تایم مشخص برای خواب داشته باشیم.
قبل از خواب باید کودک خسته باشد. ما توصیه میکنیم که بعدازظهر خانوادها با کودک بازی حرکتی داشته باشند.
قبل از خواب اگر بتوانند دوش آب گرم بگیرند، بهتر است.
لباس راحت برای خواب داشته باشند.
غذای سبک برای شب آماده بکنید و نیمه جامد باشد که بتوانند حجم زیادی بخورند.
برای کودکان و مخصوصاً قبل 5 سالگی، یک اسباب بازی نرم در زمان خواب، کنارش باشد.
حتماً برای کودک داستان بخوانید. اگر یک داستان خواندید و کودک خوابش نبُرد، از او بخواهیم که چشمش را ببندد و بخوابد.
به میزان خواب کودک دقت شود.
- کودکان 2 ساله باید ۱۲ ساعت بخوابند و 1 الی 2 ساعت باید در روز بخوابند.
- 6 تا 9 سالگی، کودک باید ۱۱ ساعت در روز بخوابد.
- در ۱۰ تا ۱۲ سالگی، به ۱۰ ساعت خواب نیاز دارد.
به هیچ وجه به صورت تنبیه و دستوری نباید به کودک گفت که بخوابد. یک زمانی کودک شیطنتی انجام میدهد و میگوییم معلومه وقت خوابته.
به صورت تنبیهی انجام نشود و قبل از خواب کودکان، فضای خشم وجود نداشته باشد.
تنش در خانواده وجود نداشته باشد، چون باعث بهم خوردن خواب کودک میشود.
چهار عاملی که تاثیرگذار است و باعث مشکل در غذا خوردن کودک میشود:
۱. 90% کودکان به خاطر فرزندپروری اشتباه، مشکل غذا خوردن دارند.
۲. بعضی وقتها مشکلاتی که کودکان در غذا خوردن دارند، به بحث رضایت مادر برمیگردد.
۳. کودک رفتار غذا خوردنش بد است.
۴. در زمان غذا خوردن تنش وجود دارد.
دیدگاهتان را بنویسید