آیا به نگرانیهای کودک خود اهمیت میدهید؟
زمان مطالعه: 5 دقیقه
این امر برای کودکان طبیعی است که برای رفتن از زمانی به زمان دیگر دچار اضطراب باشند اما آیا چگونه میتوانیم بفهمیم که دلیل این نگرانیها چیست؟
در اینجا پیشنهادهای هوشمندانهای توسط کارشناسان به شما داده میشود.
همهی کودکان نگرانی و ترسهایی را دارند. کودک شما ممکن است هنگامی که یک غریبه را میبیند وحشت کند. یک کودک نوپا ممکن است از دیدن یک سگ وحشت کند. کودک کلاس سوم شما ممکن است رفتن به یک مدرسه جدید را با دل درد آغاز کند. اما برخی کودکان نگرانیهای بیشتری نسبت به بقیه دارند.
دیدن این صحنه که کودکی از اضطراب رنج میبرد همیشه دردناک است. اما حل این مشکل آسان نیست اگر شما ندانید که او تا این حد نگران چه چیزی است و ممکن است احتیاج به کمک داشته باشد.
تفاوت بین نگرانی طبیعی و اضطراب، شدت آن است. اگر چه احساس اضطراب یک واکنش طبیعی به یک موقعیت خطرناک و یا استرس زا است.
اگر اضطراب از حد طبیعی خارج شود یک کودک ممکن است نیاز به کمک داشته باشد و یا در زندگی و سلامتی او اختلال ایجاد کند.
سرفصلهای این مقاله
نشانههای کودکی که نگران است:
یک کودک خردسالی که نگرانیها بر او غلبه کرده است ممکن است متوجه نشود که آن نگرانیها غیر واقعی و اغراقآمیز است و حتی او ممکن است آنها را بیان هم نکند، اما از رفتارش متوجه این موضوع شویم.
اگر او نگران چیزی است که برای پدر و یا مادر اتفاق میافتد ممکن است ترس از جدایی و یا به خواب رفتن را داشته باشد.
اگر او نتواند نگرانیهای خود را متوقف کند ممکن است بیمار شود و یا دچار وسواس شده و به دنبال آن مدام دستهای خود را بشوید.
کودکانی که اضطراب شدید دارند سعی میکنند از چیزهایی که باعث اضطراب آنها میشود دوری کنند.
اگر یک کودک از شرکت در فعالیتهایی که کودکان دیگر از آن لذت میبرند امتناع کند، اگر او اوقات تلخی را قبل از رفتن به دندانپزشکی و یا ملاقات یک دکتر دارد و یا اگر در جمعه شب بیمار میشود تا به مدرسه نرود ممکن است اضطراب شدید مقصر تمام اینها باشد.
اختلال اضطراب جدایی
اگر ببینیم که جدایی از والدین و یا مراقبین باعث ناراحتی شدید و نگرانی در کودک میشود، او ممکن است دچار اختلال اضطراب جدایی باشد.
در اوایل دوران کودکی سختی در جدایی، عادی است. این امر به یک اختلال تبدیل میشود اگر ترس و اضطراب با رفتار مناسب در سنین مختلف تداخل داشته باشد.
چه بسا از نظر پدر و مادر در ۱۸ ماهگی باشد و یا در سن ۷ سالگی موقع رفتن به مدرسه کاهش یابد.
کودک مبتلا به اضطراب جدایی ممکن است در مواقع جدایی از پدر و مادر، تنها ماندن در خانه، خوابیدن در یک اتاق تاریک لحظات سختی را داشته باشد، زیرا که او از این موضوع وحشت زده است که اگر از خانوادهاش جدا شود اتفاق خاصی رخ میدهد. او ممکن است از جشن تولدها و یا بازیها دوری کند.
او همیشه سایه یکی از والدین را در کنار خود احساس میکند. او ممکن است دل درد، سردرد و یا سرگیجه را در مواجهه با جدایی تجربه کند.
اختلال اضطراب عمومی
اگر به نظر میرسد که کودک در موارد عادی و روزمره نگرانی بیش از حدی دارد، ممکن است دچار چیزی به نام اختلال اضطراب عمومی باشد. این نوع از اضطراب اغلب در عملکرد مدرسه و یا ورزش تمرکز میکند.
آیا در آزمون قبول خواهم شد؟ آیا به یک دانشگاه خوب خواهم رفت؟
این کار ممکن است کودک را به سمت مطالعه و تمرینات شدید ببرد که به گفته یکی از پزشکان کلینیک ذهن کودکان (خود آزاری) است.
کودکان و نوجوانانی با اختلال اضطراب عمومی در مورد تواناییهای خود در رویارویی با انتظاراتشان نگران هستند. آنها تلاش میکنند که خود را آرام کنند و به دنبال یک اطمینان خاطر هستند.
آیا ما به موقع خواهیم رسید؟
اگر من نتوانم شب قبل از آزمون بخوابم چه اتفاقی خواهد افتاد؟
آنها میتوانند سخت، محکم و تحریک پذیر باشند. استرسی که آنها تجربه میکنند ممکن است به علائم فیزیکی از جمله خستگی، دل درد و سردرد منجر شود.
دیدگاهتان را بنویسید