فواید بازی درمانی
زمان مطالعه: 5 دقیقه
هدف از بازی درمانی ایجاد یک محیط صمیمانه و راحت است تا کودک بتواند در هنگام درمان از تواناییهای خود در حل مشکلات بهره بگیرد.
بازی درمانگر بدون توجه به ارزشها، و رفتارهای پذیرفته شده، کودک را درک میکند. او با منعکس کردن آن چه که کودک میگوید، افکار و احساسات وی را اصلاح میکند.
بر اساس این واقعیت، بازی به وسیلهای تبدیل میشود که کودک میتواند از طریق آن، به اظهار ضمیر ناخودآگاه خود بپردازد. و احساسات، ترسها و نگرانیهای خود را ابزار نماید.
بازی درمانی به دو صورت مستقیم یعنی با دخالت و راهنمایی بازی درمانگر و غیرمستقیم. یعنی بدون دخالت بازی درمانگر صورت میگیرد.
در روش غیرمستقیم، کودک هر جهتی را که میخواهد، انتخاب میکند. و به طور کلی به او اجازه داده میشود که در هنگام درمان، آزادانه بازی کند و جز به جز تغییر یابد.
البته این تغییرها منوط به تجارب، طزر تلقی، افکار و احساسات گذشته کودک است. که باعث پدید آمدن بصیرت یعنی آنچه لازمه یک درمان موفقیت آمیز است، میشود.
سرفصلهای این مقاله
- در این روش، به کودک اجازه داده میشود خودش باشد.
- بدیهی است که هدف بازی درمانی، جانشین کردن رفتار خاص مورد نظر بزرگسالان، به جای رفتار کودکان
- نیست.
- بازی درمانگر کیست؟
- برای آشنایی با بازیهای مناسب کودکان میتوانید کتاب زیر را تهیه نمایید:
- بازی پدیدهای شگفت انگیز (نسخه چاپی)
- بازی پدیدهای شگفت انگیز (نسخه pdf)
در این روش، به کودک اجازه داده میشود خودش باشد.
بازی فرصتی است تا کودک، احساسات نهفته خود را از عمق به سطح آورد و با آنها روبه رو شود. کنترل کردن آنها را یاد بگیرد و یا از آنها دست بردارد.
هنگامی که کودک به حالت رهایی از احساسات و عواطف نهفته خود میرسد، درک صحیح خویش را آغاز میکند. و به عنوان پاداش، حق فکر کردن، تصمیم گرفتن و شناساندن خود را به عنوان یک فرد به دست میآورد.
اتاق بازی درمانی، محیط رشد و نمو مناسبی است که کودک مهمترین فرد آن جاست. محیط در اختیار او و او در اختیار محیط است به طوری که هیچکس به او نمیگوید چه کار بکند و یا هیچکس از او انتقاد نمیکند.
به کودکی که در اتاق بازی پذیرفته شده است، احترام گذاشته میشود. و او میتواند با آزادی تمام احساسات خود را ابراز نماید. به همین دلیل برای کودک فرصت مناسبی پیش میآید و آزادی کودک. جایگزین پیشنهادها، محدودیتها، انتقادها و عدم تأیید بزرگسالان میشود.
پذیرش و درک دوستانه در اتاق بازی درمانی، به کودک آرامش و امنیت خاطر می بخشد و او میتواند استقلال خود را بدست آورد.
اسباب بازیها، وسیلهای برای بیان احساسات کودک هستند و بازی آزاد، وسیلهای برای بیان و تشریح شخصیت کودک است.
بدیهی است که هدف بازی درمانی، جانشین کردن رفتار خاص مورد نظر بزرگسالان، به جای رفتار کودکان
نیست.
از این رو پیش از درمان، مصاحبه تخصصی وجود ندارد. و بازی درمانگر، بدون توجه به نشانههای رفتاری، کودک را در همان وضعیت که قرار دارد، میپذیرد. و معتقد است آنچه که در گذشته برای کودک اتفاق افتاده، فاقد اهمیت است. زیرا زندگی همواره در حال تغییر و تبدیل است و حالتی پویا دارد.
به این سبب اگر جریان درمان را به تجربههای گذشته بازگردانیم. کودک به همان حالات گذشته باز میگردد و امکان رشد در زمان حال را از دست میدهد.
از سوی دیگر، کودک هنگامی که آماده بازی درمانی میشود، چیزهایی را انتخاب میکند که برای او با اهمیت است.
بازی درمانگر کیست؟
بازی درمانگر، نقش بسیار فعالی را ایفا میکند که لازمه آن. ذکاوت و حساسیت خاص نسبت به اعمال وگفتههای کودک و بررسی و سنجش پیوسته رفتارهای اوست.
بازی درمانگر باید همواره در ارتباط با کودک، حالت پذیرش کامل را حفظ کند و موقیت لازم را برای صحبت کردن با او فراهم سازد. به کودک احترام بگذارد و با صداقت و درستی با او رفتار کند.
بازی درمانگر در کار با کودک نباید شتاب زده باشد و از کودک بخواهد که کارهای خود را ناشیانه و با سرعت انجام دهد. زیرا در این صورت، کودک در تواناییهای خود دچار شک و تردید میشود و عدم اعتماد به نفس پیدا میکند. بازی درمانگر باید کودکان را دوست بدارد. و بخواهد که آنها را واقعاً بشناسد.
واضح است که در بازی درمانی سن، جنس و شکل ظاهری کودک چندان مهم نیست. اما آنچه مهم است، شناخت طرز تلقیها و روشهای خودسازی کودکان در بازی درمانی است.
لازم به توضیح است که کودک، بینهایت نسبت به صداقت بزرگسالان حساس است. و خیلی سریع میتواند عدم ثبات و ناپایداری رفتار و طرز تلقی آنان را درک کند.
به این سبب بهتر است بازی درمانگر، طرز تلقی خود را در جریان بازی درمانی برای کودک روشن سازد. و با صداقت به درمان ادامه دهد. یک بازی درمانگر انعطاف ناپذیر و ناآرام نمیتواند رابطه انعطاف پذیر و آرامی را با کودک برقرار سازد.
دیدگاهتان را بنویسید