راهکارهای درمان اضطراب نوجوانان (فایل شماره 1)
زمان مطالعه: 1 دقیقه
سرفصلهای این مقاله
تهیه سلسله مراتب ترس
تهیه سلسله مراتبی از موقعیتهایی که اضطراب را برمیانگیزد، شروع کنید. موقعیتها باید از کم اضطراب آورترین تا اضطراب برانگیزترین مرتب شوند.
الف) بحث درباره اضطرابهای نوجوان را شروع کنید:
شامل انواع موقعیتهایی که برانگیزاننده آن هستند، واکنشهای او به اضطراب (جسمی و شناختی)، و پاسخ او به آن موقعیتها.
ب) تمرکز بر اضطرابها:
اگر برای نوجوان دشوار است که درباره اضطرابهایش تمرکز کند، درمانگر میتواند روشی را که توسط اولندیک و کرنی پیشنهاد شده به کار ببرد.
در این روش نوجوان سعی میکند یک موقعیت عملی را تجسم نماید. در همان حال درمانگر رفتار او را از نظر علامتهای اضطرابی مشاهده میکند و در صورت نیاز نکتههای لازم را به او یادآور میشود.
اگر چه درمانگر میتواند با کاربرد تصویرها، صداها یا منظرهها مشوق نوجوان باشد، پاسخ نوجوانان
با استفاده از مواجهه تجسمی متفاوت است.
ج) تعیین سلسله مراتب ترس:
درمانگر و نوجوان با استفاده از اطلاعاتی که تا اینجا جمع آوری شده، شروع به طراحی یک سلسله مراتب ترس میکنند. با فکر کردن به موقعیتهایی که به نظر میرسد بیشترین مقدار اضطراب را در نوجوانان برمیانگیزد.
درمانگر ویژگی موقعیتهایی را که برای نوجوان مشخصاً آسان یا دردسرساز هستند یادداشت میکند. موقعیتها تا جای ممکن باید اختصاصی باشند.
برای مثال، از کاربرد موقعیتهای مبهم مانند (مدرسه رفتن) باید اجتناب کرد. نوجوان را تشویق کنید هر وقت موقعیتی را به خاطر میآورد که در آن دچار احساس اضطراب میشود، آن را به سلسله مراتب اضافه کند.
ادامه این مطلب را در راهکارهای درمان اضطراب نوجوانان (فایل شماره 2) بخوانید.
دیدگاهتان را بنویسید