رایجترین بیماریها و اختلالهای ناشی از استرس و واکنش بدن به استرس
زمان مطالعه: 4 دقیقه
سرفصلهای این مقاله
رایجترین بیماریها و اختلالهای ناشی از استرس عبارتاند از:
- بیماری گوارشی
- اختلالهای مربوط به خواب
- ناراحتیهای پوستی
- عرق کردن
- ضعف”دستگاه ایمنی”
- سردردهای میگرنی
- استرس و فشار خون بالا
- اضافه وزن
- دیابت
- بیماری قلبی
- استرس و سکته
واکنشهای بدنی ناشی از استرس
در وضعیتی دشوار مانند، وقتی که گربه قصد حمله کردن به شما را دارد، بدنتان در حالت “مبارزه” قرار میگیرد و این امکان را به شما میدهد که، یا از خودتان در مقابل حمله گربه “دفاع کنید”، یا از محل ” دور شوید”.
بدن شما هنگام واکنش نشان دادن از خود در مقابله با موقعیت خطرناک و استرسآور دستخوش دگرگونیهای بسیاری میشود.
برای نمونه، مغز شما سریع دستور ترشح آدرنالین میدهد، آدرنالین فشار خون و قند خونتان را بالا میبرد، قلبتان به تپش میافتد، و سرانجام نیروی بیشتری برای رویارو شدن با موقعیت به دست میآورید.
پژوهشهای گوناگونی نشان میدهند که اگر “کورتیزول” مدام و بیش از اندازه ترشح شود، میتواند موجب ضعیف شدن دستگاه ایمنی بدن و به دنبال آن ابتلای فرد به بیماریهای عفونی شود.
هنگامی که بخشهای مختلف مغز برای ترشح آدرنالین فعالیت میکنند، بخشهایی از دستگاه عصبی انسان به نام هیپوتالاموس و هیپوفیز برای ترشح هورمونی به نام کورتیزول، که از لایه بیرونی غدههای فوق کلیه ترشح میشود، فعال میگردند.
به کورتیزول، “هورمون استرس” نیز میگویند، چون ترشح آن هنگام رویارو شدن با استرس و فشار عصبی افزایش مییابد و به بدن کمک میکند تا فشار خون، قند خون، سوخت و ساز و تعادل داخلی خود را حفظ کند.
هنگام بروز استرس، مغز و بدنتان این امکان را برای شما فراهم میآورند که واکنشی مناسب نسبت به موقعیت از خود نشان دهید.
از جمله:
- قلب با افزایش ضربان خود میکوشد خون بیشتری به اندامهای گوناگون بدن برساند.
- مردمکهای چشمها باز میشوند تا شما بتوانید موقعیت خود را بهتر ببینید و ارزیابی کنید.
- فشار خون به گونهای چشمگیر افزایش مییابد تا خون بیشتری به اندامهای گوناگون بدنتان برسد.
- فعالیت اندامهای گوارشی و جنسی متوقف میشود تا نیروی بدن به دیگر اندامهای حرکتی بدن منتقل شود.
تمامی این تغییرها شما را نیرومندتر و هوشیارتر از موقعیت عادی میکند. برای همین است که انسان هنگام فشار عصبی میتواند کارهای شگفت انگیزی برای حفظ جان خود، یا نزدیکانش مانند، بلند کردن وسایل سنگین، پریدن از بلندی، یا دویدن سریع را، انجام دهد.
در حقیقت، تلاش برای حفظ بقا، انسان را به اندیشیدن و یافتن راههایی برای حفظ خویشتن در برابر موقعیتهای تهدید کننده و خطرناک وا میدارد.
وقتی استرس در کوتاه مدت میتواند منجر به تنگی نفس، تپش قلب، عرق کردن و سرگیجه شود، بدیهی است که در بلند مدت نیز میتواند اختلال و بیماریهای جدی به دنبال داشته باشد.
برای نمونه، استرس در بلند مدت میتواند عاملی برای بروز اضطراب، افسردگی، اختلالهای گوارشی، ورم معده و اختلالهای مربوط به خواب باشد.
استرسهای شدید نیز میتوانند منجر به ضعف دستگاه ایمنی بدن، بروز عفونتهای گوناگون، ابتلای به میگرن و آسم شوند.
افرادی که پیوسته تحت فشارهای روانی و تنش عصبی قرار میگیرند، احتمال بیشتری دارد که به بیماریهای جسمی خطرناک مبتلا شوند.
مانند، کسانی که به بیماریهای مزمن مبتلا هستند، یا کسانی که قربانی خشونتهای خانگی میشوند. یا کسانی که مورد سوء استفادههای جسمی و جنسی قرار میگیرند، یا کسانی که دچار فقر شدید هستند.
دیدگاهتان را بنویسید