كودكتان را در دوست يابی، توسعه روابط دوستانه و نیز حفظ دوستيهايش ياری كنيد
زمان مطالعه: 3 دقیقه
والدين هرگز نمیتوانند نقش دوست را براي كودك يا فرزند خود داشته باشند. دوستان ادامه دهنده راه خانواده هستند، بر مهارتهاي احساسي، اجتماعي و رشد عقلاني كودك اثر میگذارند و دوستان باعث ايجاد احساس تعلق در كودك ميشوند.
بچهها رقابت، صلح و دوستي، همكاري و صميميت را از دوستانشان ياد میگیرند. براي كودكانتان الگو مناسبي باشيد، مودب باشيد، به ديگران توجه كنيد و احترام بگذاريد، با ديگران با مهرباني رفتار كنيد. برنامههایی براي بازي كودكتان با دوستانش ترتيب دهيد.
براي بازي كودكتان با ديگران زمان مناسب و محيط راحت با لوازم ايمن و سودمند فراهم كنيد. رفتار اجتماعي مناسب با رشدش و در زمان مناسب به او آموزش دهيد، مثلاً چطور میتوانم كمكت كنم تا با مانيا كنار بيايي؟
كودكان از گذشت زمان آگاه نيستند، بازي كردن وقت زيادي میگیرد و گذشت زمان را حس نمیکنند. به آنها زمان اضافي براي اتمام بازیشان و تميز كردن اتاقشان و خداحافظي از دوستانشان بدهيد.
سرفصلهای این مقاله
ارزشهای مناسب را در دوستیهای اوليه به كودك آموزش دهيد. مانند ادب، نوبت، صداقت، همكاري و غيره.
ارتباطات صلح طلبانه را به آنها آموزش دهيد. سعي كنيد بفهميد چرا عصبي است. زماني را در نظر بگيريد تا آرام شود و سپس مشكل را با هم حل كنيد.
به كودكتان آموزش دهيد كه اگر کسی به خاطر عمل او يا گفته او ناراحت شده است، وظيفه اوست تا كمك كند آن شخص احساس بهتري پيدا كند و ناراحتیاش برطرف شود.
به كودكتان كمك كنيد تا علت ناراحتي دوستش را با پرسيدن اين كه: چه اتفاقي افتاده؟ درك كند.
به بازي كودكتان با دوستانش نظارت كنيد. به آنها كمك كنيد تا باهم تعامل داشته باشند. هنگامي كه بگو مگو میشود قبل از اين كه مداخله كنيد مدتي صبر كنيد تا ببينيد چه اتفاقي مي افتد.
زماني كه والدين در مداخله عجله ميكند، كودكان تصور میکنند كه تعامل داشتن با ديگران عمل بدي است يا اين كه فكر میکنند خودشان بد و ناتوان هستند و بايد كسي ديگر به كارهايشان سروسامان دهد.
در برابر وسوسه مداخله، مقاومت كنيد. آنچه به تصور شما مشاجره است ممكن است در واقع بازي باشد. بعضي رفتارهای پرخاشگرانه طبیعیاند. آموزش تعامل با ديگران فرآيندي مرحله به مرحله است و فرآیندهای رشدي توسعه مییابد.
دیدگاهتان را بنویسید