کنترل کردن فرزندان
زمان مطالعه: 1 دقیقه
برخی والدین از ترس اینکه فرزندانشان تصمیم گیریهای اشتباه یا قضاوتهای بدی داشته باشند، آنان را کنترل میکنند. این ترس به این میانجامد که آنان حتی در امور جزئی نیز فرزندانشان را کنترل کنند و در نتیجه، کودکان احساس میکنند آزادی انتخاب اندکی دارند.
این فرزندان معتقدند نمیتوانند به قضاوت خود اعتماد کنند. در نتیجه، نمیتوانند مسیر زندگی خود را تشخیص دهند؛ زیرا والدین آنان افرادی قوی هستند.
سرفصلهای این مقاله
- ماهیت کنترلگری برخی از والدین، از الگوی زندگی در هم آمیخته آنان ریشه میگیرد.
- والدین آشفته شکل عجیبی از وفاداری را در کودکان خود القا میکنند.
- کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
- فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان (نسخه چاپی)
- راهکارهای ایجاد تفکر منطقی در کودک (نسخه pdf)
- باهوش خوشرو (نسخه pdf)
- باهوش خوشاخلاق (نسخه چاپی)
ماهیت کنترلگری برخی از والدین، از الگوی زندگی در هم آمیخته آنان ریشه میگیرد.
این والدین به فرزندانشان اجازه نمیدهند دیدگاهها و احساسهایی متفاوت با آنان داشته باشند و با فرزندان خود رازهایی را مطرح میکنند که مناسب سن آنان نیست؛ مانند ازدواج در حال شکست، تنهایی یا حتی ناکامیهای جنسیشان.
والدین آشفته شکل عجیبی از وفاداری را در کودکان خود القا میکنند.
آنان فرزندان را از احساسهایشان محروم میکنند و به جای آن، انتظار دارند بیشتر اوقات یا همیشه در فکر نیازهای والد گرفتار خود باشند.
این کودکان با شخصیتی مستقل و مجزا از والدینشان بزرگ نمیشوند، آن هم با اینکه این والدین مسبب ناکامی و سرخوردگی در آنان بودهاند. این موضوع، به ویژه در مورد مادرانی صادق است که به فرزندان خود وابستهاند.
مادرانی که گرفتار و وابسته هستند، معمولاً نمیدانند رفتارشان، فرزندانشان را خشمگین میکند. آنان فکر میکنند که به فرزند خود نزدیک هستند، اما فرزندشان اغلب احساس خشم میکند.
البته گاهی کودک نیز به این وضعیت عادت میکند و به مادر خود وابسته میشود.
منبع مقاله: چگونه میتوانیم پدر و مادر خوبی باشیم؟ (فرزندپروری مطلوب)، مؤلفان: جان فیلیپ لوئیس، کارن مک دونالد لوئیس مترجمان: مریم مقومی، علی روزبهانی.
دیدگاهتان را بنویسید