نوسانهای خلقی نوجوانان
زمان مطالعه: 4 دقیقه
دو روانشناس آمریکایی در تحقیقی، زندگی روزمرهی جوانان آمریکایی را به تفصیل شرح دادهاند. این دو پژوهشگر از ۷۵ نوجوان خواستهاند که اعمال، هیجانها و امیدهای خود را در لحظههای مختلف یک هفته شرح دهند. از صبحانه تا کلاس زبان، از برنامههای تلویزیونی تا خروج از خانه در آخر هفته.
برای این کار، آنها به ۳۹ پسر و ۳۶ دختر، وسیلهای قابل کنترل از راه دور میدهند. فرستندهای این وسیله را در لحظههایی از هفته، به طور تصادفی، فعال میکند و به نوجوان خبر میدهد که باید پرسشنامهای را پر کنند و آنچه را که احساس میکنند یا انجام میدهند، بنویسند. آزمودنیها از بین چهار هزار دانشآموز دورهی راهنمایی منطقهی شیکاگو، به طور تصادفی، انتخاب شده بودند.
سرفصلهای این مقاله
اینک تعدادی از نتایج به دست آمده از این تحقیق:
به نظر میرسد که تغییرات چشمگیر خلقی، یکی از ویژگیهای بهنجار زندگی نوجوانان است و مستلزم مسائل روانی ریشهدار نیست. اگر به گفتههای نوجوانان اعتماد شود، آنهایی که خلق نوسانی دارند، خوشحال خواهند شد. زندگی خود را مثل دیگران اداره خواهند کرد و با زمینههای مختلف زندگی مطابقت پیدا خواهند کرد.
نوجوانانی که بیشترین وقت خود را با خانواده و کمترین آن را با همتایان میگذرانند، بهترین نتایج تحصیلی را به دست میآورند، کمتر از مدرسه غیبت میکنند و از نظر معلمان، روشنفکر به حساب میآیند.
برخی نوجوانان گزارش میدهند که کشمکش با خواهر و برادران برای آنها به همان اندازه مشکل میآفریند که کشمکش با والدین.
در هفته، وقت اختصاص داده شده برای مدرسه در مطالعه تقریباً یک چهارم وقت نوجوان را در بر میگیرد. یک چهارم دیگر به تنهایی میگذرد. پژوهشگران نتیجه میگیرد که تنهایی یک نوجوان بهنجار، جنبهی مهم زندگی اوست.
نوجوانان، بیشترین وقت خود را به فعالیتهای سرگرم کننده صرف میکند. ۴۴ ساعت در هفته: فعالیت اجتماعی ۱۶%، تماشای تلویزیون ۷/۲%، مطالعهی آزاد ۳/۵%، ورزش و بازی ۳/۴%، و شنیدن موسیقی ۱/۴%،
به طور متوسط، نوجوانان، ۱۹% ساعات خارج از مدرسه را با اعضای خانواده، ۲۳% آن را با همکلاسیها و ۲۹% را با دوستان خود میگذرانند.
لازم به یادآوری است که این نتایج کلی، تفاوتهای فردی نوجوانان را به طور کامل منعکس نمیکنند.
همچنین این تحقیق نشان میدهد که نوجوانان، برای دگرگونیهای خلقی مهم، آمادگی دارند. به طور متوسط، ۴۵ دقیقه وقت لازم است که نوجوانان از حالت کامل شاد یا کاملاً غمگین بیرون بیایند، در صورتی که برای بزرگسالان چند ساعت وقت لازم است.
نارضایتی، معمولاً به طور کارهای خسته کنندهی تحصیلی، مشاغل و بیکاری در خانه است. بیشترین رضایت نوجوانان این است که متناسب با مهارتهای خود رقابت کنند و پاداشهای قابل ملاحظه به دست آورند.
مثلاً، نوجوانانی که ورزش میکنند و برای آن وقت میگذرانند، احساس میکنند که برای بالا بردن سطح موفقیت خود انگیزهی بیشتری دارند.
با این همه تعداد زیادی از نوجوانان، گاهی دچار سردرگمی میشوند و به تماشای تلویزیون و جستجوی سرگرمیهای کوتاه مدت رضایت میدهند.
برخی، خیلی راحت خود را از زندگی تحصیلی کنار میکشند یا از زندگی فرار میکنند. مثلاً به سمت مصرف مواد مخدر روی میآورند. یکی از بزرگترین چالشهایی که باید نوجوان تجربه کند، ظاهراً این است که نوسانهای خلقی خود را بپذیرد.
همین پژوهشگران، مطالعهی خود را 2 سال بعد با برخی نوجوانان تکرار کردهاند. اکثر آزمودنیها گفتهاند که زندگی آنها بهتر شده است. در اصل، واقعیت عینی خیلی عوض نشده بود، اما نوجوانان دیدگاه دیگری پذیرفته بودند.
دیدگاهی که به آنها اجازه میدهد تا دنیا را متفاوت درک کنند و بهتر با آن سازگار شوند.
منبع مقاله: روان شناسی رشد (1 و 2) نوشته جیمز وندر زندن؛ ترجمه دکتر حمزه گنجی.
دیدگاهتان را بنویسید