نشانههای مشکلات دلبستگی
زمان مطالعه: 2 دقیقه
دلبستگی برای رشد روانی طبیعی و عادی، تکوین شخصیت بهنجار و روابط هیجانی سالم، ضروری است. دلبستگی، اساسی برای سلامت هیجانی، روابط اجتماعی و نگرش فرد به دنیا است.
توانایی برای اعتماد به دیگران بر سلامت هیجانی، احساس امنیت و بهداشت روان کودک تاثیر میگذارد. توانایی برای تنظیم هیجانات، رشد فراخود و تجربهی همدلی، همه مستلزم داشتن یک دلبستگی ایمن است.
کودکانی که بعد از ۶ ماهگی به فرزندی پذیرفته میشوند، بیشتر در معرض مشکلات دلبستگی قرار میگیرند. دلبستگی بهنجار از یک ماهگی تا سه سالگی شکل میگیرد.
مشکلات ارتباطی مادر-کودک در این زمان، در رشد دلبستگی ایمن و سالم تاثیر میگذارد. اگر به نیازهای کودک شیرخوار با علاقه به طور مثبت پاسخ داده نشود، دلبستگی ایمن رشد نمیکند و این مشکل زیرساختی، خود را به شکل علائم و نشانههای متعددی نشان میدهد.
سرفصلهای این مقاله
- دلبستگی ممکن است به دلایل زیر به خطر بیفتد:
- در چنین موقعیتهایی، کودک دچار بیاعتمادی میشود. نشانههایی که اینگونه بچهها نشان میدهند
- عبارتند از:
- کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
- فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان (نسخه چاپی)
- بازی پدیدهای شگفت انگیز (نسخه چاپی)
- راهکارهای ایجاد تفکر منطقی در کودک (نسخه pdf)
دلبستگی ممکن است به دلایل زیر به خطر بیفتد:
– گرفتاریهای فکری زیاد والدین یا فرد مراقب
– افسردگی پس از زایمان مادر
– بستری شدن کودک و در نتیجه جدایی او از والد مثل بستری شدنهای مکرر در دوران شیرخوارگی
– والدینی که در روابط خود دچار مشکلاتی هستند و در نتیجه از فرزند خود غافل میشوند.
– عوامل ژنتیکی
– اختلالات رشدی
– والدینی که نیازهایشان در دوره کودکی ارضاء نشده و در نتیجه از نیازهای فرزندشان خبر ندارند.
در چنین موقعیتهایی، کودک دچار بیاعتمادی میشود. نشانههایی که اینگونه بچهها نشان میدهند
عبارتند از:
– برقراری ارتباط موقتی و زودگذر
– عاطفه سطحی
– اجتناب از برقراری ارتباط چشمی
– رفتارهای تخریبی نسبت به خود و دیگران
– بیرحمی نسبت به حیوانات
– ضعف در کنترل تکانه
– رشد ناکافی فرامن
– الگوهای تغذیهای نامناسب
– ضعف در برقراری ارتباط با همسالان
– چسبندگی به افراد دیگر
بدیهی است علت بروز این مشکلات، اختلال در رشد دلبستگی در سالهای اول زندگی است.
دیدگاهتان را بنویسید