ماهیت زبان
زمان مطالعه: 3 دقیقه
زبان مهارت پیچیدهای است که ارائه تعریفی ساده از آن غیر ممکن است. به علاوه زبان میتواند اشکال زیادی به خود بگیرد. و به صورتهای صحبت کردن، نوشتن یا امضا کردن جلوهگر شود.
یکی از راههای مسلط شدن به پیچیدگی زبان مشخص کردن دامنه مشخصههایی است که بخشهای اصلی آن را توصیف میکند.
برای نمونه هاکت (1960) شانزده ویژگی طرحی را توصیف میکند که به اعتقاد او برای زبان انسان ضروری هستند.
سرفصلهای این مقاله
برخی ویژگیهای مهم عبارتند از: جابهجایی، قراردادی، معناداری و زایایی.
جابهجایی:
یعنی توانایی استفاده از زبان برای بحث درباره موضوعاتی که در مکان و زمان جابهجا میشوند (برای نمونه شما میتوانید درباره حوادثی که دیروز اتفاق افتاده است صحبت کنی).
قراردادی:
به ماهیت نمادین زبان دلالت دارد: اصوات، نمادها یا نشانههایی که برای بیان اندیشهها یا هدفهای قراردادی هستند مورد استفاده قرار میگیرند. (برای نمونه واژه سگ چون به سگ شباهت ندارد یا وقتی نوشته میشود مثل سگ نیست بلکه صرفاً دلالت بر سگ دارد).
معناداری:
یعنی معنایی که به نمادهای قراردادی تخصیص میدهیم واژهها معانی مشترکی دارند که باید مردم را منتقل میکند.
زایایی:
خلاقیت زبان را توصیف میکند. میتوان تعداد بسیار زیادی از جملههای بلند را تولید و درک کنید. زیرا میتوان واژهها را با استفاده از قواعد ترکیب دوباره ترکیب کنید. حتی میتوانیم توالی عجیب و غریب از واژگانی را که قبلاً نشنیدهایم در صورتی که به صورت یک جمله نمایش داده شوند؛ درک کنیم.
این عبارت که خربزه را به آهستگی خم کرد عجیب است اما اگر از شما بپرسیم که Aardvark چه کار کرد؟ میتوانید پاسخ دهید !!!Aardvark
دیدگاهتان را بنویسید