قصهی یک قشقرق (داستان براندن)
براندن پسر بچه 12 سالهای است که مادرش او را جهت ارزیابی از نظر قشقرق به کلینیک آورد. زیرا رفتارهای او بر عملکردش در مدرسه تاثیر گذاشته بود.
مادرش به این صورت آغاز کرد که همواره رابطه برقرار کردن با براندن با دشواری همراه بوده است. به ویژه بعد از ورود به مقطع متوسطه که اختلال رفتاری او شدیدتر شد.
از نظر معلم کلاس ششم براندن، او به لحاظ تحصیلی تواناییهای لازم را داشت ولی در رابطه با دوستیابی دچار مشکل بود.
سرفصلهای این مقاله
- به نظر میرسد که او توانایی اعتماد به همکلاسیهایی که نسبت به او صادق بودند را نداشت.
- در طی معاینه، براندن خجالتی بود و به صورت داوطلبانه وارد گفت و گو نمیشد.
- تعدادی از کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
- فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان(نسخه pdf)
- راهکارهای افزایش حافظه فعال(نسخه چاپی)
- باهوش خوشرو(نسخه چاپی)
- باهوش خوش اخلاق (نسخه pdf)
به نظر میرسد که او توانایی اعتماد به همکلاسیهایی که نسبت به او صادق بودند را نداشت.
در عوض به راحتی وارد رابطه با کسانی میشد که با او دوستی مصنوعی. به ویژه هنگامی که ماشینهای اسباب بازی خود را به مدرسه میبرد، را آغاز میکردند.
معلمش متوجه شده بود که او اغلب در کلاس گریه میکند و خیلی کم حرف میزند.
در ماه گذشته، بسیاری از معلمین متوجه شده بودند که او بر سر تعداد زیادی از بچههای مدرسه. به ویژه در راهروهای مدرسه و گاهی هم در کلاس، فریاد میزند.
معلمین علت آن را جستجو نکرده و با او برخورد انضباطی هم نداشتند. زیرا این طور استنباط میشود که این رفتارها میتواند نوعی واکنش نسبت به ارتقای سطح تحصیلیاش باشد.
زمانی که او به تنهایی مورد مصاحبه قرار گرفت، در رابطه با سوالهایی که در مورد مدرسه، همکلاسیها و خانوادهاش پرسیده میشد، به صورت مداوم و زمزمهوار پاسخ میداد.
زمانی که معاینه کننده در مورد علاقه براندن نسبت به ماشینهای اسباب بازی پرسید. مثل فشفشه از جایش پرید و تعداد زیادی از ماشینهای اسباببازی و هواپیما را از کوله پشتی مدرسهاش بیرون آورد.
در حالی که ارتباط چشمی خوبی برقرار نمیکرد، به طور مفصل در مورد وسیلهی نقلیه صحبت میکرد و آنها را به درستی نام میبرد؛ مثلاً کامیون حمل بار.
از نظر رشد و تکامل، براندن اولین کلمه را در 11 ماهگی بر زبان آورده و در سه سالگی هم جملات کوتاهی را بیان میکرده است.
او همیشه توجه ویژهای به ماشینها، کامیونها و قطارها داشته و براساس گفتههای مادرش، او همواره بسیار خجالتی بوده و هیچ گاه دوست صمیمی نداشته است.
همیشه با جوکها و شوخیهای کودکانه درگیر بوده و تحت اللفظی و ظاهری به آنها نگاه میکرد.
مادر براندن مدت طولانی بوده است که متوجه این رفتارها در وی شده است. ولی آنها را تنها رفتارهای غیر عادی کم اهمیتی تلقی میکرد؛ زیرا به نظرش این رفتارها بسیار شبیه رفتارهای پدر براندن بوده است.
پدر وی یک وکیل موفق است که علائم براندن را داشته است. به طوری که هر دوی آنها نسبت به مسائل روزمره خیلی جدی بودند و حس شوخ طبعی اندکی داشتند.
در طی معاینه، براندن خجالتی بود و به صورت داوطلبانه وارد گفت و گو نمیشد.
ارتباط چشمی وی کمتر از متوسط و نرمال بود، اما صحبت کردنش مرتبط، با مفهوم و سرراست بود.
با این حال گاهی در صحبت کردن دچار لغزش کلامی میشد. و مکثهای طولانی مدتی داشت و گاهی همه کلمه یا بخشی از آن را خیلی سریع تکرار میکرد.
براندن عنوان میکرد که به مدرسه حس خوبی دارد. در عین حال که این مطلب را اضافه میکرد که از زمانی که در مورد ماشین اسباب بازیاش صحبت میشد احساس خوشحالی نشان میداد.
از طرفی هیچگونه افکار خودکشی یا دگرکشی را عنوان نمیکرد، هیچ گونه علائم روانپریشی نداشت و همچنین از نظر شناختی نیز سالم بود.
ادامه این فایل را در ویژگیهای کودکان مبتلا به اوتیسم بخوانید.
دیدگاهتان را بنویسید