بازیهای کمک کننده به فعالیتهای ساختاری (فایل شماره یک)
زمان مطالعه: 2 دقیقه
سخنی دربارهی علامت دادن:
استفاده از علامت برای مشخص کردن زمان شروع، باعث اضافه شدن ساختار به هر فعالیتی خواهد شد.
با علامتهای ساده شروع کنید، مثل (یک، دو، سه)، (آماده)، یا (حرکت).
میتوانید علامت را پیچیدهتر کنید، مثل توجه به کلمهای خاص در مجموعهای از کلمات یا نگاه کردن به علامتهای دیداری مثل چشمک یا سایر حرکتهای صورت.
از علامت برای همه بازیها استفاده نکنید زیرا میتواند سرعت را پایین بیاورد و ممکن است شما را از لحن ملایم و بازیگوشی که میخواهید داشته باشید، دور کند.
-
سرفصلهای این مقاله
رد شدن از زیر پتو
این بازی شامل پدر و مادر و کودک است. در حالی که کودک روی پای یکی از شما رو به والد دیگر نشسته است و پتوی کوچکی بین شما روی زمین قرار دارد، با یک علامت، هر دو با هم پتو را بلند کنید و از کودک بخواهید که از زیر پتو به بغل والد دیگر بدود یا بخزد.
-
خط کشیدن دوردستها، پاها یا بدن
تصویر دست یا پای کودکتان را روی یک تکه کاغذ بکشید. میتوانید از جایتان بلند شوید و دور کل بدنش خط بکشید. اما عکسالعمل او را چک کنید. برای خط کشیدن به دور کل بدن لازم است کودک مدتی دراز کشیده بماند و این میتواند چالشبرانگیز باشد.
بنابراین بهتر است این کار را ابتدا با بخش کوچکی از بدن انجام دهید. به کودکتان نگاه کنید تا مطمئن شوید که احساس خوبی دارد. صحبت کردن با کودک در زمان کار سودمند است، چرا که او را در جریان ساختار کار قرار میدهد.
-
علامت دادن با چشم
دست کودکتان را بگیرید و مقابل هم بایستید. از علامت دادن با چشم برای نشان دادن جهت و تعداد قدمهایی که باید برداشته شود استفاده کنید.
-
پیروی از هدایتگر
جلوی کودکتان در حالی که پشتتان به اوست میایستید و او کمر شما را میگیرد. شما حرکت خاصی را انجام میدهید و کودکتان همان حرکت را تکرار میکند.
همچنین میتوانید این کار را نشسته انجام دهید و فقط بازوها، سر یا شانهها را تکان دهید.
ادامه این مطلب را در بازیهای کمک کننده به فعالیتهای ساختاری (فایل شماره دو) بخوانید.
دیدگاهتان را بنویسید