غرور، تکبر و حس تنهایی در کودکان تیزهوش
زمان مطالعه: 2 دقیقه
پایه هفتم افراد تیزهوش معمولاً به عنوان رهبران بین همسالان خود شناخته میشوند که این بر همکاری درون کلاسی آنها آسیب میزند. چرا که آنها را افرادی دچار حس غرور و تکبر میدانند. در نظرسنجی همکلاسیها، تیزهوشان بیشتر قابل احترام بودند تا دوستداشتنی.
دوره دبیرستان تعداد کمی از کودکان تیزهوش تمایل داشتند علی رغم هوش بالایشان در گروههای مجزا قرار بگیرند و بیشتر دوست داشتند در کلاسهای عادی و معمولی و در آن نقش مثبت و عادی بین همکلاسیهایشان باشند تا علی رغم تواناییهای بالایشان از طرف جامعه همکلاسیهای خود طرد نشوند.
باید به این سوال پاسخ دهیم که: آیا آنها علاقه دارند در فعالیتهای گروهی سازمانیافته شده خود باشند یا این کار موجب از دست دادن وجههشان بین همکلاسیهای عادی میشود؟
و آیا این امر برایشان مهم است یا خیر؟
آیا آنها از اینکه به موفقیتهای فردی خود برای رسیدن به نمره فردی، استرس میگیرند؟
و یا اینکه دوست دارند تواناییهای خود را کمتر نشان دهند و در گروه و همگام با گروه پیش روند؟
آیا آنها به دنبال حس غرور و تکبر هستند؟
بااینحال تحقیقات نشان داده است که آنها برای گرفتن نمرات خوب در تلاش هستند و این تلاش انفرادی آنها موجب جداسازی آنها از گروه میشود.
همکلاسیها با اینکه برای تواناییهای آنها احترام قائلاند ولی از اصطلاح نه به هوش من دست نزن! اشاره میکنند و همین تفاوت به سمت تنهایی هدایت میشود.
آنها به دلیل هوش بالاتر و متوجه شدن تفاوت خود و تلاش بیشتر برای نمرات خوب معمولاً خود را بالاتر از بقیه میبینند.
گردآوری: دکتر یاسمن شهریاری
سرفصلهای این مقاله
دیدگاهتان را بنویسید