شیوه انضباطی که کودکان ترجیح میدهند
زمان مطالعه: 2 دقیقه
چن سال قبل، چند گروه پژوهشي تصميم گرفتند نظر كودكان را درباره روشهاي فرزندپروري جويا شوند. با استفاده از نظرسنجيهاي پيشرفته، محققان از بچههاي بين سنين مهدكودک دبيرستان پرسيدند كه از نظر آنها كدام تنبيهها (شیوه انضباطی) موفق بودهاند و كدامها شكست خوردهاند؟
اين پرسشها به زيركي بيان شده بودند: بچهها به داستانهايي درباره كودكان بدرفتار گوش ميدادند و بعد از آنها پرسيده ميشد: (والدين بايد چكار كنند؟ تو بودي چكار ميكردي؟)
به آنها فهرستي از روشهاي انضباطي داده شد. نتايج آموزنده بود.
فرزند پروري قياسي با فاصله زيادي بيشترين موفقيت آماري را از آن خود كرد. رفتار مورد علاقه بعدي تنبيه واقعي بود.
چه چيزي آخر از همه قرار گرفت؟ قهر كردن و نامهرباني والدين يا آسان گيري بيش از حد. در مجموع، شيوه اي كه بچهها بيشتر دوست داشتند فرزند پروري قياسي به همراه نمايش قدرت متناوب در قالب تنبيه بدني بود. اين نتايج تا اندازهای به سن جواب دهنده بستگي داشت.
بچههاي ٤ تا ٩ ساله بيشتر از همه رفتارها از شیوه انضباطی آسانگيري متنفر بودند، حتي بيشتر از شيوه قهركردن و نامهرباني والدين. اين مساله در مورد نوجوانان 18 ساله درست نبود.
در مجموع، تصوير واضحي درباره نحوه پرورش كودكان با اخلاق و سازگار پديد ميآيد.
والديني كه با مهرباني و مقبوليت قوانين خود را وضع ميكنند و دلايل را بدون تناقض توضيح ميدهند از نظر بچهها منطقي و باانصاف هستند تا دمدمي و ديكتاتور مآب.
بچهها با احتمال بيشتر خواستههاي اين والدين را برآورده ميسازند و كمتر با آنها مخالفت ميكنند.
سرفصلهای این مقاله
دیدگاهتان را بنویسید