رابطه والدین و کودک
زمان مطالعه: 3 دقیقه
در سالهای اول رشد کودک مخصوصاً در شش سال اول تولد، مادر محور همهی توجهات کودک است. در حقیقت، مادر، همه چیز او است، ولی به تدریج اهمیت پدر برای کودک شناخته میشود. و کودک میفهمد که پدر نیز جایگاه دارد و پدر است که از مادر حمایت میکند. در ضمن به اهمیت افراد دیگر مانند مادربزرگها و پدربزرگها نیز پی میبرد.
بعد از سن شش سالگی احساس کودک نسبت به والدین خود به این صورت میشود که، پسر احساس میکند که پدر الگوی کاملی برای او است. رفتار، اعمال و شغل پدر از نظر کودک بسیار اهمیت دارد و رفتار کودک با پدر، برخلاف کودک با مادر، بسیار خوب و صمیمی میباشد.
چون امروزه پدر باید در پرستاری از کودک با مادر همکاری کند. بنابراین پدر با کودک و کودک با پدر از همان سالهای اول تولد باید با یکدیگر رابطه برقرار کنند.
رشد کودک و بزرگ شدن او در روابط کودک و مادر تغییرات زیادی به وجود میآورد، زیرا رابطهی مادر و کودک بسیار حساس و ظریف است، ولی در مورد پدر چنین تغییراتی وجود ندارد.
رابطه کودک و پدر و رفتاری که کودک در طول زمان رشد خود نسبت به پدر دارد، کمتر دستخوش تغییر و دگرگونی میگردد. ثبات، استواری و قاطعیت پدر باعث میشود که پس از بازگشت او به خانه، مادر در مورد کودک با او صحبت کند و کارهای خوب و بدی را که کودک انجام داده است برای او بیان نماید.
سرفصلهای این مقاله
پدر به عنوان یک قاضی باید قضاوت کند که به کودک جایزه بدهد یا با او تنها بنشیند و صحبت نماید.
از طرف دیگر وظیفهی پدر است که از روش و رفتاری که مادر با کودک دارد، حمایت کند. اگر در موردی پدر با چگونگی رفتار مادر و کودک موافق نیست، آن را نباید جلو کودک به مادر بگوید. پدر باید زمانی که کودک نزد آنها نیست نظرش را برای مادر بیان کند و این دو به توافق برسند.
اگر بین والدین اختلاف سلیقهای وجود دارد، نباید جلو کودکان بحث کنند. اگر کودک درک کرد که اختلاف نظر بین پدر و مادر وجود دارد، سعی خواهد کرد که پدر و مادر را در مقابل یکدیگر قرار دهد. آنها را به جان هم اندازد و در نتیجه آنچه را که خود میخواهد، به دست آورد.
اگر چنین واقعهای اتفاق افتد، کودک تربیت و انضباط نخواهد یافت. و زندگی زناشویی والدین توأم با لذت و خوشی نخواهد بود. در بیشتر خانوادهها نظر پدر و مادر کاملاً موافق یکدیگر است و اختلاف نظری وجود ندارد.
به طور کلی نزدیک بودن کودک با مادر و آشنا بودن مادر با وضع کودک و ثبات و استقامت پدر، همه برای رشد و تربیت و انضباط بخشیدن کودک ضرورت دارد.
دیدگاهتان را بنویسید