خودگردانی و انگیزش
زمان مطالعه: 1 دقیقه
سرفصلهای این مقاله
خودگردانی واقعاً چه مفهومی دارد؟
مفهوم آن نیاز به داشتن حق تصمیمگیری و انتخاب در شروع و ادامهی فعالیت و تنظیم آن است. وقتی خودگردانی در فرزندان بزرگتر و بزرگسالان شکل میگیرد، آنان بر این باورند که نحوهی رفتارشان را واقعاً خودشان انتخاب میکنند، نه اینکه از طریق فشار منابع بیرونی بر آنان تحمیل شود.
دکتر ادوارد دسی، استاد روانشناسی و علوم اجتماعی و متخصص در انگیزش انسانی. معتقد است هر رویدادی که احساس خودگردانی را در افراد کاهش دهد، احساس کنترل شدن را در آنان ایجاد کند. انگیزهی درونی، یا ذاتی را در آنان تضعیف میکند که این موضوع هم پیامدهای منفی دیگری را نیز به دنبال خواهد داشت.
وقتی فرزندان با داشتن خودگردانی و شایستگی لازم به مرحلهی بلوغ برسند، انجام دادن وظیفههایی که با سنشان تناسب دارد، با خود انگیزه به همراه میآورد.
هر پیروزی و مهارت جدید، عزتنفس و انگیزش ذاتی آنان را بیشتر میکند.
نهایتاً آنان به این باور خواهند رسید که میتوانند با زندگی و دنیایی که در آن زندگی میکنند، کنار بیایند.
هنگامی که والدین را تشویق میکنیم فعالانه در امر آموزشی کودکان خود سهیم باشند. گاهی نکات سادهی بسیاری وجود دارد که باید در آموزش آنان مدنظر قرار دهند. از جمله آداب نشستن سر میز غذا، بهداشت فردی، لباس پوشیدن مناسب.
به همین ترتیب، به تدریج که کودکان بزرگتر میشوند. باید بتوانیم رهایشان کنیم یا دست کم وقتی صحیح و غلطی در کار نیست، طوری با آنان ارتباط برقرار کنیم که از سر تحقیر یا نارضایتی نباشد. این ما را در مسیری قرار میدهد تا نیاز هیجانی اساسی به خودگردانی عملکرد صحیح، تأمین شود.
منبع مقاله: چگونه میتوانیم پدر و مادر خوبی باشیم؟ (فرزندپروری مطلوب)، مؤلفان: جانفیلیپ لوئیس، کارنمکدونالد لوئیس، مترجمان: مریم مقومی، علی روزبهانی.
دیدگاهتان را بنویسید