با تنبیه، ستایش یا پاداش فرزندتان را کنترل نکنید
زمان مطالعه: 2 دقیقه
سطح کنجکاوی کودکان آنان را به بررسی و کاوش، مطرح کردن سوالهای متفاوت و تلاش فراوان برای انجام دادن یک تکلیف بر میانگیزد.
آنان مشتاقانه برای کشف، جست و جو و رشد برانگیخته میشوند. و مانند یک اسفنج، هر آنچه در اطرافشان هست، جذب میکنند.
سرفصلهای این مقاله
- آنان به ندرت تفاوت میان کار و بازی را درک میکنند؛ زیرا از انجام دادن هر دو به یک اندازه لذت میبرند.
- باید در مورد نحوهی پاداش دادن به بچهها بسیار دقیق و مراقب باشیم.
- این رویکرد را روانشناسی منفی مینامند.
- کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
- فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان (نسخه چاپی)
- راهکارهای ایجاد تفکر منطقی در کودک (نسخه pdf)
- باهوش خوشرو (نسخه pdf)
- باهوش خوشاخلاق (نسخه چاپی)
آنان به ندرت تفاوت میان کار و بازی را درک میکنند؛ زیرا از انجام دادن هر دو به یک اندازه لذت میبرند.
اغلب یادگیریهای کودکان پیش از سن دبستان برای این نیست که دنبال به دست آوردن چیزی باشند. بلکه به این دلیل است که کنجکاوند و میخواهند همه چیز را بفهمند.
کودکان انگیزهی درونی دارند. اما چیزی که تعجب آور میباشد این است که با وجود گرایش ذاتی آنان به یادگیری، چه چیزی این نگرش را هم زمان با بزرگ شدن آنان تغییر میدهد؟
ایجاد انگیزش از طریق پاداش، نه تنها یادگیری را بر نمیانگیزد، بلکه به نوعی دلسردی و بی رغبتی منتهی میشود.
متاسفانه بسیاری از والدین بر راهکارهای کوتاه مدت متکی هستند. اما پیشرفتی که بر تعهد و حتی پاداش تکیه کند، دوام چندانی نخواهد داشت.
پاداشهایی که به شیوهی کنترل شده ارائه میشوند بر انگیزش ذاتی تاثیری منفی میگذارند. افراد در این حال احساس فشار بیشتر و علاقهی کمتری میکنند.
همچنین زمانی که پاداش به روشی غیر کنترل کننده و در قبال قدردانی از کار خوب ارائه شود، تاثیرات زیان بخشی ایجاد نمیکند. پاداش با قصد کنترل، تلاش فرد برای برانگیختن دیگران را از بین میبرد. به این شکل که انگیزهی افراد برای پیشرفت را تخریب میکند.
باید در مورد نحوهی پاداش دادن به بچهها بسیار دقیق و مراقب باشیم.
زمانی که والدین در مقابل دیگران فرزندان خود را ستایش میکنند. هر بار با این کار پیامهای مثبتی را ارسال میکنند حتی اگر کودکان وانمود کنند، نمیشنوند، والدین باید این کار را انجام دهند.
لازم است بگوییم که ما در مورد والدین بی نزاکتی صحبت نمیکنیم که دستاوردهای کودکان خود را بی وقفه به رخ دیگران میکشند.
روش غیر مستقیم دیگری که والدین میتوانند کودکان خود را در مقابل دیگران تشویق کنند، روش خبرچینی مفید است.
این روش را مارک مک کرگوف، مشاور انگلیسی، ایجاد کرده است. او پیشنهاد میکند در مورد یک نفر پیش همکارانش یا در مورد یک کودک جلوی خانوادهاش به صورت مثبت خبرچینی کنیم. شما طوری صحبت میکنید انگار کودک حضور ندارد.
با این حال، برخی والدین و معلمان نیز وجود دارند که به علت بدبینی کودکان را سرخورده میکنند و آنان را آزار میدهند.
این رویکرد را روانشناسی منفی مینامند.
آنان از تهدیدهای منفی استفاده میکنند تا به القای ترس و گفتن این موضوع به کودکان که به اندازهی کافی خوب نیستند، آنان را به تلاش بیشتر وادار کنند.
این بزرگسالان ذاتاً باور دارند که پیامهای منفی و ایجاد ترس، در مقایسه با پیامهای مثبت، انگیزهی بیشتری را القا میکند.
منبع مقاله: چگونه میتوانیم پدر و مادر خوبی باشیم؟ (فرزندپروری مطلوب)، مؤلفان: جان فیلیپ لوئیس، کارن مک دونالد لوئیس، مترجمان: مریم مقومی، علی روزبهانی.
دیدگاهتان را بنویسید