اختلال فشار روانی پس آسیبی در کودکان ۶ ساله و پایینتر (رویدادهای آسیبزا)
زمان مطالعه: 2 دقیقه
الف) در کودکان ۶ ساله و پایینتر، قرار گرفتن در معرض مرگ یا تهدید مرگ، آسیب جسمی جدی، یا خشونت جنسی به یک یا چند شیوه زیر صورت میگیرد:
- تجربه کردن مستقیم رویدادهای آسیبزا توسط خود کودک
- کودک شخصاً شاهد رویدادهای آسیبزا برای دیگران، به ویژه مراقبان اصلی خودش، بوده است.
توجه: این شاهد بودن شامل رویدادهای نمایش داده شده در رسانههای الکترونیکی، تلویزیون، فیلم، یا تصاویر نمیشود.
- کودک مطلع شده است که برای یکی از والدین یا مراقبانش رویدادهای آسیبزا اتفاق افتاده است.
ب) وجود یک یا چند مورد از نشانههای مزاحم زیر در رابطه با رویدادهای آسیبزا که پس از آن رویدادها، آغاز شده باشد:
1- یادآوریهای مکرر، غیر ارادی، مزاحم و آزارندهی رویدادهای آسیبزا.
توجه: خاطرات خود انگیخته و مزاحم ممکن است لزوماً ناراحت کننده به نظر نرسد. ممکن است به شکل بازی بازآفرینی جلوه گر شوند.
2- رویاهای مکرر ناراحتکننده که محتوا و یا عواطف آنها را در رابطه با رویدادها آسیبزا هستند.
توجه: ممکن است تعیین ارتباط محتوای ترسناک رویاها با رویداد آسیبزا امکانپذیر نباشد.
- واکنشهای گسستگی (برای مثال واکنشهای تاخیری) که در آنها کودک به گونهای احساس یا عمل میکند که گویی رویدادهای آسیبزا در حال تکرار شدن است (این نوع واکنشها ممکن است روی یک پیوستار ظاهر شوند، که شکل افراطی آن شامل فقدان کامل آگاهی از شرایط کنونی باشد). این بازآفرینی رویداد خاص ممکن است در بازی کودک دیده شود.
- ناراحتی روانی شدید یا طولانی در رویارویی با نشانههای درونی یا بیرونیای که نماد یا شبیه جنبهای از رویدادهای آسیبزا هستند.
- واکنشهای فیزیولوژیک چشمگیر به عوامل یادآور رویدادهای آسیبزا.
ج) یک یا چند مورد از نشانههای زیر یا به شکل اجتناب پایدار از محرکهای مرتبط با رویدادهای آسیبزا یا تغییرات منفی در شناختها و خلق در رابطه با رویدادهای آسیبزا ظاهر میشوند، باید وجود داشته باشند و پس از رویدادها آغاز شده یا رو به وخامت بگذارند:
سرفصلهای این مقاله
اجتناب پایدار محرکها
1- اجتناب یا تلاش برای اجتناب از فعالیتها، مکانها، یا عوامل فیزیکی رویدادهای آسیبزا را برمیانگیزد.
2- اجتناب یا تلاش برای اجتناب از افراد، گفتگوها یا موقعیتهای میان فردی که خاطرات رویدادهای آسیبزا را در بر میانگیزند.
تغییرات منفی در شناختها
3- افزایش چشمگیر در فراوانی حالات هیجانی منفی
4- کاهش چشمگیر علاقه یا مشارکت در فعالیتهای مهم از جمله محدود شده بازیها
۵- رفتار کنارهگیری اجتماعی
۶ -کاهش پایدار ابراز هیجانهای مثبت
د) تغییرات در انگیختگی و واکنش پذیر در رابطه با رویدادهای آسیبزا که پس از رویدادهای مورد نظر آغاز شده یا رو به وخامت میگذارند و بر حسب دو یا بیش از دو مورد زیر، مشخص میشود:
1- رفتار تحریک پذیر یا فوران خشم
2- گوش به زنگ بودن افراطی
3- یکه خوردن شدید
۴- اشکال در تمرکز فکر
۵- آشفتگی خواب
طول مدت این اختلال بیش از یک ماه است.
منبع مقاله: راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی DSM-5، مؤلف: انجمن روانپزشکی آمریکا؛ مترجمان: حسن هاشمی میناباد، هامایاک آوادیس یانس، داوود عرب قهستانی.
دیدگاهتان را بنویسید