ترسهای دوران بزرگسالی و تاثیر آن بر روحیات خانواده (فایل شماره 2)
زمان مطالعه: 5 دقیقه
این فایل ادامه فایل ترسهای دوران بزرگسالی و تاثیر آن بر روحیات خانواده (فایل شماره 1) است.
صحبتهای سرکار خانم دکتر زهرا امیرآتشانی در برنامه خانه و خانواده از رادیو ایران.
واقعیت این است که یک سری ترسها است که برای انسانهای معمولی هم ممکن است پیش بیاید. و معمولاً هر کدام از ما یکی از دغدغههایمان به خصوص دوران بزرگسالی از دست دادن عزیزانمان است.
ترس از بیماری، وقتی که ما داریم یک غذایی را میخوریم باید به این نکته توجه کنیم که آیا این غذا برای ما مفید است یا مفید نیست.
ولی مشکلی که وجود دارد این است که اگر این ترس، کابوس شبانه است. یا اینکه مشکلی که دارد مثلاً مرگ عزیزان یک سره در ذهنش وجود دارد و وسواس گونه و مداوم آن فکر در مغزش میچرخد و آن وقت باید به فکر درمان باشند.
فردی که از خانواده دور است. ناخودآگاه به فکر خانواده بودن یک فکر مثبت است. ولی اینکه ترسهای او در حد نگران کننده باشد و آسیب بزند به ایشون و باعث تپش قلب شود و علائمی که گفتم باید حتما به فکر بهبود آن باشند.
راهکارهای ما چند دسته هستند. و یکی از دسته های راهکارهای ما، راهکارهای روان تحلیلی هست.
سرفصلهای این مقاله
- در راهکارهای روان تحلیلی افراد به گذشتهی فرد فکر میکنند.
- یکی دیگر از درمانها رفتار درمانی است.
- کسی که ترس از موقعیت و فضا دارد، میتواند برای خود داستانهایی را تعریف کند که در آن موقعیت قرار
- دارد.
- در مراحلی که شدیدتر است، توصیهی ما این است که به پزشک مراجعه کنند.
- من توصیهام این است زمانی که ترس ایجاد شد بهترین کار که ما به خانوادهها توصیه میکنیم این است
- که چند تا نفس عمیق بکشند.
- برای خرید انیمیشنهای آموزشی جهت آموزش مفاهیم کلیدی و ضروری به کودکان بر روی لینکها کلیک
- نمایید.
- انیمیشنهای آواشناسی
- انیمیشنهای افزایش هوش
- انیمیشنهای مهارتهای اجتماعی
- انیمیشنهای آموزشی مفاهیم علوم
- انیمیشنهای فلسفه برای کودکان(p4c)
در راهکارهای روان تحلیلی افراد به گذشتهی فرد فکر میکنند.
درمانهای روان تحلیلی بسیار مناسب است چون ریشهای مشکل را حل میکند.
یکی دیگر از درمانها رفتار درمانی است.
در دو دستهی کلی این وضعیت را درمان میکنند. یکی اینکه غرقه سازی میکنند و فرد را از همان ابتدا در آن موقعیت قرار میدهند.
و یک درمان دیگر این است که حساسیت زدایی منظم میکنند. و مواجه سازی آنها خیلی کمتر است.
ما هیچ کدام از این درمانها را به خانوادهها توصیه نمیکنیم که انجام بدهند. چون بسته به نوع بیماری و وضعیتی که فرد وجود دارد باید درمان خاص خود را بگیرد.
اما برای مثلاً همین حساسیت زدایی اولین مرحله مثلا، من از سوسک خیلی میترسم یا فرزندم خیلی میترسد. اولین مرحله این است که در ذهنش از او بخواهیم که تجسم کند سوسک را.
حالا من میتوانم یک قصه از سوسک برای فرزندم بگویم. و یا در بزرگسالی از او بخواهم که یک قصه از آن حیوان بسازد برای من.
میتواند در آن قصه، آن حیوان شخصیت خوب را داشته باشد و یا شخصیت بد را داشته باشد.
مثلاً اگر کودک است از او بخواهیم که یک قصه از سوسک بسازد و یا اینکه، اگر بزرگسال است و در دوران بزرگسالی این مشکل را دارد، از او بخواهیم که قصهی خاله سوسکه را برای ما تعریف کند و یک تجسم از سوسک داشته باشد.
در مرحلهی بعد به تصویر آن چیزی که از آن میترسد نگاه کند. سوسک، عنکبوت و یا زلزله. میتواند تصاویر متعددی از زلزله را نگاه کند.
مرحلهی بعد دست زدن به آن شی است. مثلاً یک سوسک را بیاورد و به آن دست بزند ولی برای موقعیتیهایی مثل زلزله نمیتوانیم این کار را انجام بدهیم. ولی اگر چنین موقعیتهایی پیش آمد این فرد برود و از نزدیک این موقعیت را ببیند و در این فضا باشد.
کسی که ترس از موقعیت و فضا دارد، میتواند برای خود داستانهایی را تعریف کند که در آن موقعیت قرار
دارد.
مثلاً درون هواپیما یا آسانسور است. در مرحلهی اول شاید نتواند خود را در آن موقعیت توصیف کند. میتواند اول عزیزانش را در آن موقعیت تصور کند. و از غریبهها شروع کند تا به عزیزانش برسد.
مثلاً داستانی که پدر و مادرش در آسانسور هستند و دیالوگهایی که با هم میگویند را بررسی کند و یواش یواش خود را در آن موقعیت تصور کند.
در موردی که داشتیم میگفتیم تا دست زدن رسیدیم. در نهایت در واقعیت کنار آن موقعیت قرار گرفتن بدون ترسها و در نهایت میشود در آن موقعیت قرار گرفتن و کار خود را انجام دادن.
مثلاً فردی در اتاقی بنشیند که سوسک در آن اتاق هست ولی دارد داستان مینویسد و کار خود را انجام میدهد. و یا پیام خود را دارد چک میکند و دارد کار خود را انجام میدهد بدون فکر کردن به آن، و این میشود آخرین مرحله از درمان.
و درمانهای دارویی هم داریم که بیشتر برای ازبین بردن دلایل به کار میرود. مثلاً فرد تپش قلب شدید میگیرد. دارویی میدهند که آن قضیه حل شود و یا فشار خونش میرود بالا و یا میاید پایین.
درمانهایی که در گروه داروهای افسردگی هستند و همین درمانهای رفتاری هم در مراحل خفیف خانوادهها و یا خود فرد میتوانند انجام دهند.
در مراحلی که شدیدتر است، توصیهی ما این است که به پزشک مراجعه کنند.
پرسش مجری: خانم دکتر بعضی وقتها میبینیم که فردی از چیزی میترسد و میخواهند با زور در آن مکان قرارش بدهند و یا کنار آن حیوان قرارش بدهند. و آن فرد هم جیغ میزند و فریاد میزند و به نظر من این کار درستی نیست؟
پاسخ دکتر امیرآتشانی: این یک روش درمانی به اسم غرقه سازی است که فرد را در آن موقعیت قرار بدهیم.
ولی تشخیص اینکه این فرد غرقه سازی برای او مفید است یا مضر است با تشخیص پزشک هست و ما توصیه نمیکنیم که خانوادهها این کار را انجام بدهند. چون صدمات بسیار شدیدی به فرد وارد میشود و فرد ممکن است آسیب به خود بزند حتی اگر در دوران بزرگسالی باشد.
آنقدر جیغ بزند که تا یک هفته صدایش در نیاید و صدمات این مدلی به فرد وارد میشود. و اصلاً این کار توصیه نمیشود.
من توصیهام این است زمانی که ترس ایجاد شد بهترین کار که ما به خانوادهها توصیه میکنیم این است
که چند تا نفس عمیق بکشند.
و فکر کنند به یک موقعیت خوب، تصویر زیبایی که میشناسند و یا مکان آرامش بخشی که میشناسند و یا حتی چهرهی فردی که خیلی دوسش دارند را در ذهن خود بیاورند و به او فکر کنند.
اگر بتوانند یک همچین کاری را انجام بدهند دارند یک زمانی به مغزشان میدهند برای تصمیم گیری منطقی و آن وقت منطقیتر میتوانند با این موارد مواجه شوند.
ترس برای همهی انسانها یک چیز طبیعی است و مفید است. اصلاً قرار نیست ما به هیچ وجه ترس نداشته باشیم.
افرادی که اصلاً ترسی ندارند ممکن است ریسکهایی را انجام بدهند که جبران ناپذیر باشد برای آنها و آسیبهای جدی به خودشان و اموالشان و خانوادشان و تمام چیزهای ارزشمند اطراف خود بزنند.
برای همین ما توصیه میکنیم که منطقیتر به همهی موار نگاه کنیم و برای ترسهای فوبیا هم راهکار خوبی را در پیش بگیرند.
برای خرید انیمیشنهای آموزشی جهت آموزش مفاهیم کلیدی و ضروری به کودکان بر روی لینکها کلیک
نمایید.
-
انیمیشنهای آواشناسی
-
انیمیشنهای افزایش هوش
-
انیمیشنهای مهارتهای اجتماعی
-
انیمیشنهای آموزشی مفاهیم علوم
-
انیمیشنهای فلسفه برای کودکان(p4c)
دیدگاهتان را بنویسید