کودکان کمال گرا (فایل شماره 3)
زمان مطالعه: 4 دقیقه
این فایل ادامه فایل کودکان کمال گرا (فایل شماره 2) است.
صحبتهای سرکار خانم دکتر زهرا امیرآتشانی در برنامه خانه و خانواده از رادیو ایران.
توصیه اطلاعاتمان را در مورد هرکاری که انتظار داریم فرزندمان انجام دهد زیاد کنیم. اگر میخواهیم فرزندمان آرزوهای قدیمی ما مثلاً، من قرآن را حفظ نبودم.
حالا میخواهم که فرزندم بنشیند و قرآن را حفظ کند. و بشود حافظ قرآن یا قاری. من بلد نبودم آشپزی خوبی انجام بدهم. حالا میخواهم فرزندم آشپز ماهری بشود.
اینها به خودی خود چیزهای خوبی هستند. در صورتی که با توانمندیهای فرزندمان همخوان باشد.
سرفصلهای این مقاله
- اگر شکاف در توانمندیهای فرزندمان زیاد باشد. بحث کمال گرایی در حد بیماری میرسد و مشکلزا خواهد بود.
- ولی بچهی کمال گرا یک وقتی فکر میکند ممکن است آلان من نتوانم پس اصلاً امتحان هم نمیکنم.
- برای افزایش دقت و تمرکز خود و عزیزانتان میتوانید از کتابهای زیر استفاده کنید:
- آبنباتی برای ذهن فسقلیها: بر اساس شیوه نورواجوکیشن (3 تا 5 سال)(نسخه چاپی)
- شکلاتی برای ذهن کوچولوها: بر اساس شیوهی نورواجوکیشن(5 تا 7 سال)(نسخه pdf)
- ویتامین دقت و تمرکز(نسخه چاپی)
- راهکارهای افزایش دقت و تمرکز بالای 60 سال(نسخه pdf)
اگر شکاف در توانمندیهای فرزندمان زیاد باشد. بحث کمال گرایی در حد بیماری میرسد و مشکلزا خواهد بود.
پرسش مجری: خانم دکتر، گاهی هم پدرها و مادرها هم اصراری بر چیزی ندارند و خود بچهها دوست دارند که بهترین باشند. در چنین مواقعی چه باید کرد؟
پاسخ دکتر امیرآتشانی: ببینید آنجا معمولاً فرهنگ تأثیرگذار بوده است. همینطور که بچه در مدرسه میبیند که وقتی بهترین باشد توجه بیشتری به او میشود.
ببینید یک چیزهای فرهنگی را ما باید تغیر دهیم. بچهای که نمرهی او 20 است بهترین بچهی کلاس لزوماً نیست.
ممکن است بهترین بچهی کلاس از نظر مهارتهای اجتماعی یک بچهای باشد که نمرهی او بالا است. این را زمانی که ما درست فرهنگسازی کنیم. فرزندان ما هم درست پیش میروند.
من توصیه میکنم که صبوری، انعطافپذیری، جستوجوگری، هدفگذاری درست و ارزیابی دقیق را خودمان به فرزندانمان بیاموزیم.
فرزندی که میتواند خود را ارزیابی کند. اگر میخواهد از یک جوی بپرد، نگاه میکند ببیند میتواند یا نمیتواند.
ولی بچهی کمال گرا یک وقتی فکر میکند ممکن است آلان من نتوانم پس اصلاً امتحان هم نمیکنم.
یک وقتی هم بیمهابا میپرد و میافتد توی جوی و آسیب میبیند. بحث این است که ما در بحث آموزش به فرزندانمان هر چیزی را به حدی آموزش بدهیم که باعث رشد او بشود. نه خدایی نکرده آسیب ببیند.
این بحث پریدن را شاید کمی هم ریسک پذیری باشد که آن مقولهای جدا است.
بریم سراغ نحوهی درمان آن، بهترین راهکار برای درمان کمال گرایی در حد بیماری، دلسوزی نسبت به خود است.
تمام پژوهشها نشان دادهاند که اگر فرد بتواند در مقابل مصیبتها و مشکلات و هر چیزی که اتفاق میافتد برایش و حتی ناتواناییهایی که دارد.
نسبت به خود دلسوز باشد. بگوید من تلاشم را کردم ولی توانمندی من در همین حد است. آنوقت دیگر دچار کمال گرایی درحد بیماری که منجر به افسردگی، اضطراب میشود نخواهیم داشت.
به فرزندان خود هم یاد بدهیم که نسبت به خود هم شفقت داشته باشند. نه اینکه در حد بیماری شود.
در حد اینکه اگر در مقولهای خواستیم از خودمان انتقاد کنیم. انتقاد ما ناپخته و اشتباه نباشد. انتقادی باشد که اگر میشد من بهتر این را انجام بدهم.
ولی اینکه واقعاً نسبت به توانمندیهای خودمان تلاش کنیم و انتقاد درست داشته باشیم. پذیرش شرایط، صبوری و انعطافپذیری نسبت به خواستههایمان. خیلی راحت میتواند ما را از گرداب کمالگرایی نجات بدهد. چون فرد کمال گرا در آن بعدی که عرض کردم هیچ وقت شاد نیست.
پرسش مجری: یعنی زمانی که بچهها تلاش خود را میکنند. مثلاً بچههایی که دارند کنکور را پشت سر میگذارند. ممکن است به خواستهی خود آنچه که در ذهن پرورانده بودند، نرسند.
این دلیل نیست که افسردگی به آنها دست بدهد. مضطرب شوند و نخواهند که دیگر زندگی را ادامه بدهند
یا اصلاً دنیا برای آنها تمام شده باشد. باید یک مقدار دلسوز هم باشند برای خودشان.
پاسخ دکتر امیر آتشانی: بله این ایمان خیلی میتواند کمک کند. همیشه به فرزندان خود بگوییم که ما مطمئن هستیم که بهترین خیر را خدا برای تو میخواهد.
دیگر آن وقت اگر یک دانشگاه سطح پایین، یک دانشگاه در یک شهر کوچک که فکر میکند سطح پایین است قبول شد. میگوید من مطمئن هستم که یک خیری در این است.
دیدگاهتان را بنویسید