چه عواملی در کمرویی کودکان اثرگذار است؟ راهکارهای بهبود آن چیست؟ (فایل شماره 2)
زمان مطالعه: 4 دقیقه
این فایل ادامه فایل چه عواملی در کمرویی کودکان اثرگذار است؟ راهکارهای بهبود آن چیست؟ (فایل شماره 1) است.
صحبتهای سرکار خانم دکتر زهرا امیرآتشانی در برنامه خانه و خانواده رادیو ایران.
پرسش مجری: از این کلماتی که شما گفتید استفاده کنند؛ یک تلنگری میشود که کودک به خودش بیاید و راهکاری است برای رها شدن از کمرویی.
پاسخ دکتر امیرآتشانی: در آن شرایط این تلنگر، تلنگر مثبتی نیست. یک وقتی ممکن است ما در خانه هستیم و با هم در این مورد صحبت کنیم. مثلاً، خانهی عمو این رفتار را داشتی. به منظور تحلیل کردن شرایط موجود؛ نه به منظور تخریب شخصیت.
سرفصلهای این مقاله
- ما غرقه سازی را به عنوان یک شیوهی درمانی داریم که هُل میدهند به سوی آن موقعیت، اما با تخریب
- شخصیت هم نیست.
- این کار را هم حتماً به عنوان پدر و مادر انجام دهیم.
- کتابهای زیر برای والدینی که به دنبال افزایش دقت و تمرکز در فرزند خود هستند پیشنهاد میشود:
- فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان(نسخه pdf)
- آبنباتی برای ذهن فسقلی ها: بر اساس شیوه نورواجوکیشن(نسخه چاپی)
- شکلاتی برای ذهن کوچولوها: بر اساس شیوه ی نورواجوکیشن(نسخه چاپی)
- راهکارهای افزایش دقت و تمرکز (8 تا 12 سال)(نسخه چاپی)
ما غرقه سازی را به عنوان یک شیوهی درمانی داریم که هُل میدهند به سوی آن موقعیت، اما با تخریب
شخصیت هم نیست.
من خودم وقتی که برای اولین بار سخنرانی داشتم مجبور شدم در یک جمع 300 نفری ناخودآگاه صحبت کنم. هنوز یادم است که صدای لرزیدن برگههایی که دستم بود را از میکروفون میشنیدم.
یعنی اینقدر برای من بیبرنامه بود و من مجبور شدم که این کار را انجام بدهم. و برای من این شیوه جواب داد.
ولی چه غرقه سازی و چه حساسیت منظم که دو شیوهی متفاوت هستند باید با بررسی شرایط و وضعیت فرد انجام شود و زیر نظر مشاور، روانشناس و روانپزشک این کار باید صورت بگیرد.
در حدی خانواده میتواند درمان را انجام دهد که یا کمرویی در حد ضعیف باشد و بیماری به آن نتوانیم اطلاق کنیم. و یا کمک پزشک باشند؛ یعنی، راهکارها در کنار کاری که پزشک ارائه میدهد انجام شود.
نکتهی بعدی این است که سعی کنیم اهداف عالی برای فرزندمان ایجاد کنیم و با همدیگر صحبت کنیم که هدفمان از اینکه امشب میخواهیم برویم بیرون برای اینکه فرزندمان تغییر کند و با دو تا آدم غریبه صحبت کند.
مثلاً، در پارک هستیم و ناخودآگاه با بچهای که دارد الاکلنگ بازی میکند میگوییم میایی با هم بازی کنیم یا یک ذره بزرگتر است و در مورد هوا با او صحبت کنیم. اینکه امروز هوا چهقدر خوب است.
همین با یک غریبه صحبت کردن باعث میشود که فرد را به فضای بهتری برساند. سعی کنیم شکستها و ناکامیهای فرد را از ذهنش خارج کنیم. مدام نگویم که آنجا هم این کار را کردی و کارت خوب نبود.
این کار را هم حتماً به عنوان پدر و مادر انجام دهیم.
شرکت کردن در فعالیتهای گروهی برای افراد خجالتی بسیار عالی است. کلاسهای گروهی آنها را شرکت بدهیم و مخصوصاً کلاسهایی که کارگروهی دارنند.
و در نهایت کلاسهای ورزشی و خود ورزش کردن هم به افزایش اعتماد به نفس کمک میکند. توصیه میکنم که کودکانی که خجالتی هستند به دنبال ورزشهای گروهی بروند چرا که راهکار بسیار مطلوبی است.
پرسش مجری: آیا کمرویی و خجالتی بودن کودک وراثتی است یا اکتسابی است؟
پاسخ دکتر امیرآتشانی: پژوهشها نشان داده است که فقط 4% وراثتی است. ولی 43% افراد معتقد هستند که مقصر کمرو بودن افراد والدینشان بودند. یعنی ژنتیک شاید نباشد.
ولی وقتی که مادر من در یک جمع نمیتواند صحبت کند ناخودآگاه من آن را یاد میگیرم و یا بالعکس مادری را دارم که اصلاً نمیگذارد که من در جمع صحبت کنم ناخودآگاه من از در جمع صحبت کردن هراس دارم.
برای همین 43% ممکن است که خانواده مقصر کمرو بودن فرزندان شوند. 4% وراثت است و 14% وجود کمبود اعتماد به نفس در خود فرد است، 8% محیط اجتماعی است که خود فرد در آن قرار داشته است و 31% باقی مانده ترکیب چند مورد هستند.
کمرویی یکی از مشکلات روحی فرزندان است. به راحتی میتوانیم با آموزش مهارتهای اجتماعی، از این قضیه پیشگیری کنیم و راهکارهای درمانی آن را ارائه دادیم.
توصیهی من این است که حتماً به فرزندان خود احترام بگذاریم. این قضیه باعث بالا رفتن اعتماد به نفس و کم شدن کمرویی میشود.
دیدگاهتان را بنویسید