راهکارهای خلاق شدن کودکان
زمان مطالعه: 5 دقیقه
صحبتهای سرکار خانم دکتر زهرا امیرآتشانی در برنامه خانه و خانواده از رادیو ایران.
پرسش مجری: خانم دکتر زهرا امیرآتشانی، روانشناس و متخصص کودک در اینجا حضور دارند. و ما داریم در مورد تربیت کردن فرزندانمان برای اینکه آدمهایی خلاق شوند، صحبت میکنیم.
سرفصلهای این مقاله
- در حقیقت راهکارهایی را خانم دکتر ارائه میدهند تا فرزندانی خلاق داشته باشیم.
- یکی از مشکلات اساسی خود خانواده است.
- یکسری از خانوادهها فرزندان خود را زیاد تحلیل و سرزنش میکنند. این موارد کاهش دهنده خلاق شدن کودک هستند.
- به این صورت فرزند ما تخلیه میشود و به خلاق شدنش کمک میکند ولی نه اینکه او را مجبور به این کار
- کنیم.
- کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
- مجموعه پرورش ذهن کودک(هفت جلدی)[نسخه چاپی]
- ۱۵گام تا تمرکز کودکان بر اساس نظریههای فرآیندی (۳ تا ۷ سال)
- راهکارهای افزایش دقت و تمرکز (8 تا 12 سال)(نسخه pdf)
- راهکارهای ایجاد تفکر منطقی در کودک (نسخه pdf)
در حقیقت راهکارهایی را خانم دکتر ارائه میدهند تا فرزندانی خلاق داشته باشیم.
البته در بخش قبلی خانم دکتر، اشاره کردند که اگر بخواهیم ریشهای برخورد کنیم باید برگردیم به سبک فرزندپروری پدر و مادر و این سبک را به 4 مدل تقسیم کردند.
خانم دکتر در ادامهی صحبتمان میخواهیم برویم سراغ کودکانی که، خانواده با آنها مشکل دارند. مخصوصاً الآن که فصل تابستان است و کودکان تعطیل هستند.
خانوادهها دوست دارند که برای آنها برنامهریزی کنند که کلاس خاصی را بروند. ورزش خاصی را پیگیری کنند و ساعات خاصی را با آنها بگذراند. ولی کودکان زیر بار نمیروند.
دوست ندارند کلاس بروند و میگویند که خستهایم. چه قدر وقتی که مدرسه میرویم تکلیف داریم. چه قدر در طول سال املا بنویسیم یا زبان بخوانیم.
چرا الآن باز هم ادامه دارد و یک جوری میخواهند از زیر آن در بروند. و ضمن اینکه ساعت خواب آنها بهم خورده. نظمی که داشتند بهم خورده است.
کثیف کاری میکند. و خوب همهی اینها پدر و مادرها را دچار مشکل کرده است.
پاسخ دکتر امیرآتشانی: ببینید اولین چیزی که باید به آن توجه کنیم این است که، مشکلات چه چیزهایی هستند.
چه چیزهایی باعث میشود که در تابستان مشکلاتی که با فرزندان خود داریم پررنگتر شود و بیشتر ما به آن توجه کنیم.
یکی از مشکلات اساسی خود خانواده است.
خانوادههای آشفته باعث میشود که فرزند مشکلات خود را بیشتر نشان دهد. مثلاً، پدر و مادر با هم ارتباط خوبی ندارند و تنش در آن خانواده زیاد است و الآن متأسفانه مشکلات اقتصادی خیلی زیاد فشار میآورد.
مادر مثلاً لحظهای که میرود خرید و میآید خانه چه زیر لب یا بلند دارد تنشهایی که از جامعه به او منتقل شده است را در خانه بروز میدهد.
یک همچنین جو متشنج و آشفتهای ناخودآگاه فرزند ما را دچار مشکل میکند. و این مشکلات را فرزند ما هم بروز میدهد.
شاید همان موقع ببینیم که فرزندمان دارد یک رفتار عجیب و غریب انجام میدهد. و یا کاری را دارد انجام میدهد که ما دوست نداریم.
نکتهی بعد، در یک همچنین شرایطی درگیری نوجوانان و جوانان مخصوصاً با والدین خود زیاد میشود.
و ما ناخودآگاه در یک همچنین شرایطی درگیری ما با کودک زیاد میشود و نکته بین میشویم نسبت به هم.
و پدر و مادر هستند که میتوانند مدیریت کنند خانواده را، بحث ما این نیست که بچه تقصیر دارد یا ندارد.
بحث من این است که اگر فرزند من مشکلی برایش ایجاد شد من به عنوان پدر و مادر باید شرایط برطرف شدن این مشکل را ایجاد کنم. نه اینکه بخواهم بدترش کنم.
نکتهی بعد این است که کودکان ما گاهی با پدر و مادرهایی مواجه میشوند که اعتدال ندارند. امروز خوب است فردا خوب نیست. و اصلاً نمیشود با او صحبت کرد.
یکسری از خانوادهها فرزندان خود را زیاد تحلیل و سرزنش میکنند. این موارد کاهش دهنده خلاق شدن کودک هستند.
اینها مواردی هستند که به خانواده برمیگردد ولی ممکن است فرزند من دچار اختلال سلوک باشد. دچار اختلال رفتاری باشد. و این یک بحث دیگر است.
نکتهای که ما میخواهیم در تابستان به آن بپردازیم این است که قرار است خانواده، آموزشی را برای فرزندان در نظر بگیرند و این آموزش میتواند مستقیم باشد.
متأسفانه خانوادههای ما با عکس این روش همراه هستند و مستقیم فرزند خود را میبرند کلاس زبان، صاف کودک را میبرد کلاس ریاضی و دوباره کودک پشت میز مینشیند. و همان چیزهایی که در سال تحصیلی داشته است دوباره تکرار میشود.
مسلماً یک همچنین چیزی را فرزند ما نمیپذیرد و نمیپسندد. و یا درصد بسیار جزئی از فرزندان آن را قبول میکنند.
چرا بعضی از خانوادهها هستند که میگویند فرزند من لذت میبرد از این کار، اگر خود کودک مشکلی ندارد، اشکالی ندارد ولی اگر بخواهیم به اجبار سر کلاس درسی او را بفرستیم مشکل ساز است.
برای برنامههای تابستان من پیشنهادم این است که یک شیوهی جدید یادگیری داریم. به وسیلهی سرگرمی.
اینجا استفاده از فرصتها کلید یادگیری است. مواد مصرفی خانواده تمام میشود و ما میخواهیم بستهبندی آن را بندازیم دور.
شامپو تمام شده است، تاید تمام شده است. به جای اینکه یکسره آن را بیندازیم دور من همیشه توصیه میکنم یک سبد کنار آشپزخانه داشته باشیم یا یک کابینت داشته باشیم و اینها را بگذاریم آنجا تا با استفاده از آن کودک را خلاق کنیم.
بگذارید دو یا سه ساعت فرزندتان فرصت بازی کردن با آنها را داشته باشند و بعد بیندازید سطل زباله.
میتواند با آن کاردستی انجام دهد. حتی در سن نوجوانی و جوانی هم برای فرزندانمان لذتبخش است.
حتی برای یک پسر 18 ساله شاید جذاب باشد که بیاید با یک ماژیک روی شامپوی خانه طراحی بکند مثلاً چشمی بکشد، دهان خنده داری بکشد. و یک ساعت هم روی اُپن آشپزخانه یهم باشد و بعد بندازیم دور.
به این صورت فرزند ما تخلیه میشود و به خلاق شدنش کمک میکند ولی نه اینکه او را مجبور به این کار
کنیم.
من بحثم این است که در یادگیری از طریق سرگرمی ما باید فرصتها را برای فرزندان خود بگذاریم.
اگر عزیزان بخواهند آن را اختصاصی بخوانند، اسم آن Ipt است. برنامهی توسعهی انفرادی.
دیدگاهتان را بنویسید