اهمیت فرزندپروری والدین در دورهی نوجوانی
زمان مطالعه: 4 دقیقه
برای ارتباط با فرزند نوجوان خود ابتدا باید به این نکته توجه کنیم که فرزندپروری کودکی با نوجوانی متفاوت است.
والدین در دوره نوجوانی فرزند، اقدام به نظارت کرده و تلاش میکنند از دور مراقب او باشند تا مسیر تربیت نوجوان به درستی طی شود، این در حالی است که اگر پدر و مادر یا یکی از آنها کنترلگر باشند، عرصه را به نوجوان تنگ خواهند نمود و او نمیتواند نیازهای خودش را در آن محدودهی کنترل و قدرت نمایی والدین، ارضا کند.
فرزند در این شرایط نمیتواند نیاز به عشق، احساس تعلق، ارزشمندی و کفایت را از محدوده خانواده بگیرد و به همین جهت ممکن است نوجوان به سمت و سوی دیگری کشانده شود، در اجتماعی مسموم وارد شود یا در جمع دوستان ضد اجتماعی و گاهاً در گروهی از دوستان با اختلالات مرزی قرار بگیرد و رفتارهای بسیار پرخاشگرانه و آسیب زنندهای به خود اقدام کند.
سرفصلهای این مقاله
- خطراتی که نوجوان دارای خانواده با سبک فرزندپروری کنترلگر را تهدید میکند:
- نکاتی جهت برقراری ارتباط مفید و مثبت با فرزند نوجوان:
- تعدادی از کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
- فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان (نسخه چاپی)
- راهکارهای افزایش حافظه فعال (نسخه چاپی)
- مسیر ایجاد تفکر انتقادی (نسخه چاپی)
- باهوش خوشرو (نسخه pdf)
خطراتی که نوجوان دارای خانواده با سبک فرزندپروری کنترلگر را تهدید میکند:
- استفاده از مواد پرخطر در انواع اعتیادها
- انحرافهای اخلاقی
- انحرافهای رفتاری
- دوستی با افراد غیر همجنس
- برقراری ارتباط جنسی در سنین بسیار پایین نوجوانی.
اگر زمانی متوجه شدیم که فرزندمان دچار این خطرات شده است؛ باید ریشه آن را در نوع رفتار خودمان به عنوان والد و نبود ارتباط صحیح فی ما بین با فرزندمان جستجو کنیم.
در چنین مواقعی به جای متهم کردن فرزند نوجوان خود، باید والدین نگاهی به نوع رفتار و ارتباط خود با فرزند داشته باشند، چرا که دوره نوجوانی را با نظارت استاندارد، برقرار کردن ارتباط موثر با او، مشورت کردن و حس ارزشمندی و کفایت دادن به فرزند، حس دوست داشته شدن، خواستنی بودن، پذیرفته شدن و تعریف و تمجیدهای صادقانه و راستین از رفتار و عملکرد فرزند میتوان پشت سر گذاشت.
نکاتی جهت برقراری ارتباط مفید و مثبت با فرزند نوجوان:
در گام اول باید نگرش و نگاه خود به فرزند را تغییر دهیم:
به این معنا که قبل از واکنش نشان دادن به رفتار او باید علت را بدانیم، مثلاً اگر مادر خانواده فرزند خود را صدا میزند تا میز شام را بچیند، اما جوابی نمیشنود، نباید این رفتار را به عنوان لجبازی یا بیاحترامی او به بزرگترها تلقی کند، بلکه ممکن است در این شرایط فرزند با تلفن همراه خود درحال صحبت کردن با دوستاش است و سهوی صدای مادر را نشنیده باشد.
در چنین شرایطی باید پدر یا مادر به جای دیدگاه منفی یا توبیخ و تنبیه نوجوان (فرزندپروری نامناسب) که باعث لطمه زدن به روابط والد-فرزند میشوند، این نکته را درک کنند که او نیاز به حریم خصوصی دارد و میخواهد دقایقی را با دوستاش صحبت کند.
نکته دوم این است که باید به این موضوع آگاه باشیم که تفاوت نسل بین والدین و فرزندان وجود دارد:
باید این تفاوتها را بشناسیم و بپذیریم و به آنها احترام بگذاریم.
نکته سوم که از اهمیت زیادی برخوردار است ویژگیهای رشدی دوره نوجوانی است:
این مورد است که باید نسبت به ویژگیهای رشدی دوره نوجوانی در ایجاد ارتباط مثبت با فرزند اطلاعات کسب کنیم، بسیار مهم است چرا که آگاهی همیشه سلاحی برای مبارزه با مشکلات است.
تعدادی از کتابهای انتشارات فرزام برای پرورش فرزندانی توانمند:
فرزند بادقت من: راهنمای والدین و مربیان (نسخه چاپی)
راهکارهای افزایش حافظه فعال (نسخه چاپی)
مسیر ایجاد تفکر انتقادی (نسخه چاپی)
باهوش خوشرو (نسخه pdf)
1 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
با سلام و عرض خدا قوت
واقعا من که نوجوان در منزل دارم تمام گفته ها دقیق و عالی هست وطبق همین سخنان باید هر رفتاری رو که پدر و مادر انجام میدند دقت کافی داشته باشند چون اثر آن رادر رفتار جوان ونوجوان خوددخواهند دید با تشکر فراوان از رهنمودهای بسیار ارزشمند شما